Daniel Piękniewski
Daniel Piękniewski (ur. 3 stycznia 1921 w Łodzi, zm. 14 stycznia 2005[1]) – major Urzędu Bezpieczeństwa.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]6 czerwca 1945 został buchalterem Wydziału Gospodarczego Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Lipinach, od grudnia 1945 był młodszym, a od kwietnia 1946 – starszym oficerem śledczym w tym urzędzie. W 1947 ukończył kurs szefów powiatowych Urzędów Bezpieczeństwa Publicznego w Centrum Szkolenia MBP w Łodzi, po czym do końca 1948 kierował PUBP w Drawsku Pomorskim. W 1948 został przeniesiony do Wojewódzkiego Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Szczecinie, gdzie w okresie 1948–1951 pełnił obowiązki zastępcy szefa WUBP w Szczecinie. Przez krótki czas w lutym 1950 pełnił nawet obowiązki szefa tego urzędu. W latach 1951–1954 był zastępcą szefa WUBP w Katowicach. W tym czasie awansował do stopnia majora i w maju 1954 został przeniesiony do centrali Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie, gdzie w czerwcu 1955 został zastępcą naczelnika Wydziału Kultury Fizycznej. W latach 1956–1958 był starszym inspektorem Głównego Inspektoratu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, a w okresie 1958–1959 pracował jako oficer ewidencji operacyjnej w Biurze Ewidencji Operacyjnej MSW.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Katalog pracowników, funkcjonariuszy, żołnierzy organów bezpieczeństwa państwa [online], bip.ipn.gov.pl [dostęp 2014-09-16] .
- Krzysztof Szwagrzyk (red.), Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza, t. I: 1944–1956, Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2005, s. 88, 166, 230, 405, ISBN 83-89078-94-5 [dostęp 2014-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-21] .