Dapsa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dapsa
Latreille, 1829
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

wygłodkowate

Podrodzina

Lycoperdininae

Rodzaj

Dapsa

Typ nomenklatoryczny

Endomychus denticollis Germar, 1817

Synonimy
  • Dapsas Berthold in Latreille, 1827
  • Dapsus Berthold in Latreille, 1827
  • Phylira Mulsant, 1846

Dapsarodzaj chrząszczy z rodziny wygłodkowatych i podrodziny Lycoperdininae.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcze o wydłużonym i umiarkowanie wypukłym ciele długości od 3 do 5,5 mm. Oskórek mają połyskujący, krótko owłosiony, gęsto i grubo punktowany. Ubarwienie ich może być żółte, brązowe lub ciemnorudobrązowe, najczęściej z kontrastującymi, zwykle czarnymi plamami na pokrywach. Niekiedy to tło pokryw jest czarne a owalne plamy na nich jasne[1].

Czułki zwieńczone są wyraźnie trójczłonowymi buławkami pozbawionymi guzków wierzchołkowych na członie ostatnim. Głowę charakteryzują dobrze wykształcone, szeroko od siebie oddalone i nieco ku przodowi zbieżne szwy gularne. Poprzeczne przedplecze ma głęboką bruzdę nasadową, prawie równoległe lub nieco trójkątne bruzdy boczne, lekko ząbkowane lub faliste krawędzie boczne, zaopatrzoną w błonę strydulacyjną krawędź przednią oraz bardzo ostre i wystające kąty przednie. Przedpiersie zaopatrzone jest w parę dołków przed panewkami bioder i bardzo wąski, sięgający tylnych brzegów bioder wyrostek międzybiodrowy. Śródpiersie jest wyposażone w dłuższy niż szerszy wyrostek międzybiodrowy z listewką środkową i rozwidlonym szczytem. Wydłużone i wypukłe pokrywy największą szerokość osiągają w okolicy przedniej ⅓ i mają słabo wystające barki. Zapiersie ma słabo wyniesiony wyrostek międzybiodrowy i zwykle dwie pary dołków za biodrami. Odnóża samców mogą mieć guzki lub kolce na krętarzach przedniej pary oraz ząbki, kolce lub wygięcia na goleniach przedniej i środkowej pary. Spośród pięciu widocznych, luźno połączonych sternitów (wentrytów) odwłoka te od drugiego do czwartego są podobnych długości i łącznie tak długie jak pierwszy[1].

Narządy rozrodcze samca odznaczają się obecnością dodatkowego wewnętrznego sklerytu o łukowatym kształcie, parą apofiz zespolonych na ⅓ swych długości oraz tęgim, silnie zesklerotyzowanym i słabo zakrzywionym edeagusem, niekiedy z nieco rozgałęzionym płatem środkowym. Często w endofallusie występują tęgie kolce. Samica ma wydłużoną, co najmniej częściowo zesklerotyzowaną torebkę kopulacyjną, mały i błoniasty zbiornik nasienny oraz bardzo drobne gruczoły dodatkowe[1].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Przedstawiciele rodzaju zasiedlają Palearktykę i północną część krainy orientalnej: Indie, Nepal i Mjanmę[1]. W Polsce występuje tylko D. denticollis[2][3] (zobacz też: wygłodkowate Polski).

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj ten wprowadził w 1829 roku Pierre André Latreille. Należą doń gatunki[4]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Wioletta K. Tomaszewska. Phylogeny and generic classification of the subfamily Lycoperdininae with a re-analysis of the family Endomychidae (Coleoptera: Cucujoidea). „Annales Zoologici”. 55, s. 1–172, 2005. 
  2. Sławomir Mazur: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 74–75 Zadrzewkowate - Erotylidae, Wygłodkowate - Endomychidae. Warszawa, Wrocław: PWN, PTE, 1983.
  3. B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 2. „Katalog Fauny Polski”. 23 (13), 1986. 
  4. genus Dapsa Latreille in Cuvier, 1829. [w:] biolib.cz [on-line]. [dostęp 2018-11-08].