Deformacja nieciągła
Wygląd
Deformacja nieciągła, odkształcenie nieciągłe – deformacja zachodząca z przerwaniem ciągłości ośrodka deformowanego[1][2]. Do deformacji nieciągłych zalicza się spękania, charakteryzujące się brakiem przemieszczenia, oraz uskoki, w których dochodzi do przemieszczenia wzdłuż powstałej powierzchni nieciągłości.
W górnictwie jest to zniekształcenie części górotworu lub jego wierzchniej warstwy jaką stanowi powierzchnia (terenu). Przykładowe postacie deformacji nieciągłych: progi, szczeliny, spękania, leje, zapadliska - występujące na powierzchni terenu zazwyczaj wskutek prowadzenia eksploatacji płytkich (których głębokość raczej nie przekracza 70 m).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wojciech Jaroszewski , Leszek Marks , Andrzej Radomski , Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626 .
- ↑ Dadlez R., Jaroszewski W., 1996. Tektonika. Wydawnictwa Naukowe PWN.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski, Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, s. 35, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626 .