Deltorhinum
| Deltorhinum | |
| Harold, 1867 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Podplemię | |
| Rodzaj |
Deltorhinum |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Deltorhinum batesi Harold, 1867 | |
Deltorhinum – rodzaj chrząszczy z rodziny poświętnikowatych i podrodziny Scarabaeinae. Obejmuje siedem opisanych gatunków. Zamieszkują północną część Ameryki Południowej.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcze o owalnym do podługowato-owalnego w zarysie ciele długości od 6,5 do 14 mm. Ubarwienie mają brązowe do czarnego. Głowa ma opatrzony wyraźnym żeberkiem szew czołowo-nadustkowy, a sam nadustek równomiernie zwężony ku odgiętemu dogrzbietowo, pozbawionemu ząbków, acz czasem szeroko wykrojonemu szczytowi. Środkiem wierzchu przedplecza biegnie wyraźna, głęboka bruzda podłużna. Przód przedplecza jest silnie zmodyfikowany; modyfikacje te obejmują m.in. obecność jednego szerokiego lub dwóch wąskich wyrostków płatowatych. Silnie wysklepione pokrywy mają siedem rzędów na dysku oraz rząd dziewiąty z boku, od którego rząd ósmy wyodrębnia się jedynie przy wierzchołku. Patrząc od góry pseudoepipleury nie są widoczne. Odnóża przedniej pary mają ukośnie ścięte na przedzie golenie i silnie uwstecznione, zwykle wcześnie się odłamujące stopy. Odnóża pary środkowej i tylnej cechują się bardzo szerokim w widoku brzusznym wierzchołkiem goleni oraz zredukowanymi stopami o członie pierwszym co najwyżej półtorakrotnie dłuższym niż szerokim. Niezasłonięte pokrywami pygidium ma u nasady wąską, w widoku od tyły szeroko łukowatą lub nieco dwufalistą bruzdę. Genitalia samca mają niezmodyfikowany edeagus, pozbawione chropowatości, haczyków czy ząbków, zwężające się równomiernie ku szczytowi paramery oraz zaopatrzony w skleryty worek wewnętrzny, zwykle ze sklerytem wierzchołkowym tworzącym wodziciel flagellum[1][2].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Przedstawiciele rodzaju zamieszkują krainę neotropikalną, a dokładniej północną część Ameryki Południowej. Najwięcej, bo sześć gatunków, liczy fauna Brazylii[1][2]. Poza nią owady te znane są z Boliwii, Gujany i Gujany Francuskiej[1].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Takson ten wprowadzony został w 1867 roku przez Edgara von Harolda jako monotypowy, z opisanym w tej samej publikacji na podstawie pojedynczego okazu odłowionego przez Henry’ego Waltera Batesa D. batesi jako jedynym gatunkiem[3][2]. W 2008 roku Fernando Z. Vaz-de-Mello umieścił go wraz z rodzajami Aphengium, Ateuchus i Sinapisoma w nowym poplemieniu Ateuchina[4]. W 2010 roku François Génier opisał sześć nowych gatunków i dokonał redeskrypcji rodzaju, wyróżniając w nim dwie grupy gatunków: robustum, obejmującą tylko D. robustum i batesi, obejmującą wszystkie pozostałe gatunki[1]. W 2019 roku Santiago Montoya-Molina i Fernando Z. Vaz-de-Mello opisali jeden nowy gatunek, a D. robustum przenieśli do rodzaju Ateuchus[2].
Do rodzaju tego zalicza się 7 opisanych gatunków[1][2]:
- Deltorhinum armatum Génier, 2010
- Deltorhinum batesi Harold, 1867
- Deltorhinum bilobatum Génier, 2010
- Deltorhinum genieri Montoya-Molino & Vaz-de-Mello, 2019
- Deltorhinum guyanensis Génier, 2010
- Deltorhinum kempffmercadoi Génier, 2010
- Deltorhinum vazdemelloi Génier, 2010
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e François Génier. A review of the Neotropical dung beetle genera Deltorhinum Harold, 1869, and Lobidion gen. nov (Coleoptera: Scarabaeidae: Scarabaeinae). „Zootaxa”. 2693 (2693), s. 35-48, 2010. DOI: 10.11646/zootaxa.2693.1.3.
- ↑ a b c d e Santiago Montoya-Molina, Fernando Z. Vaz-De-Mello. Notes on the taxonomy of Deltorhinum Harold 1869 (Coleoptera: Scarabaeidae: Scarabaeinae) with description of a new species, updated identification key and the transfer of D. robustum to Ateuchus. „Journal of Natural History”. 53 (13-14), s. 749-760, 2019. DOI: 10.1080/00222933.2019.1606359.
- ↑ E.V. Harold, Tom. IV. Scarabaeidae, [w:] M. Gemminger, E.V. Harold (red.), Catalogus Coleopterorum hucusque descriptorum synonymicus et systematicus autoribus, Munich: E.H. Gummi, 1869, 979–1346 [1347–1353].
- ↑ F.Z. Vaz-de-Mello. Synopsis of the new subtribe Scatimina (Coleoptera: Scarabaeidae: Scarabaeinae: Ateuchini), with descriptions of twelve new genera and review of Genieridium, new genus. „Zootaxa”. 1955, s. 1–75, 2008.