Depresja Szczepańskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Depresja Szczepańskiego (niem. Szczepański-Depression, słow. Depresia Szczepańského, węg. Szczepański-bemélyedés, ok. 2325 m[1]) – depresja opadająca skośnie z zachodniej grani Rysów w Tatrach Wysokich do Kotła pod Rysami. Zaczyna się poniżej płytkiego, położonego na wysokości około 2350 m siodełka, któremu słowacki taternik i publicysta Arno Puškáš nadał nazwę Štrbina nad vežami, co później przetłumaczono na język polski jako Przełączka nad Turniami. Depresja Szczepańskiego jest urwista i szeroka. Ma wylot po lewej stronie (patrząc od dołu) wybitnego filara turni Innominata (nazywanej też Pośrednią Turnią nad Żabią Przełęczą). Kończy się około 20 m powyżej piargów i mniej więcej tyle samo od wylotu Rysy. Dolna część depresji ma postać załupy, po prawej stronie nakrytej przewieszonymi ścianami Innominaty. Górna część depresji to stromy zachód[2].

Nazwa depresji pochodzi od nazwiska wybitnego taternika Jana Alfreda Szczepańskiego. Depresją prowadzi droga wspinaczkowa: III stopień w skali tatrzańskiej, czas przejścia 2 godz. Pierwsze przejście J.A. Szczepański i Stanisław K. Zaremba 4 września 1926 r.[2]

Widok z Niżnich Rysów

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. a b Władysław Cywiński, Rysy, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2001, ISBN 83-7104-027-X.