Dewekut

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dewekut (hebr. przylgnięcie) – główny cel mistyki żydowskiej, znalezienie się duszy w bliskości Boga i uzgodnienie własnej woli z wolą Bożą – odpowiednik chrześcijańskiej unio mistica. Szczególnie ideał dewekut obecny jest w chasydyzmie. Uzyskał tam charakter przeżycia emocjonalnego, uzyskiwanego w ekstazie modlitewnej. Drogą do osiągnięcia dewekut było również pobożne i skrupulatne wypełnianie dobrych uczynków – micwot.