Przejdź do zawartości

Dimityr Sawow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dimityr Sawow
Димитър Савов
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Димитър Стефанов Савов

Data urodzenia

5 września 1887

Data śmierci

18 sierpnia 1951

Minister finansów
Okres

od 1 czerwca 1944
do 2 września 1944

Poprzednik

Dobri Bożiłow

Następca

Aleksandyr Girginow

Dimityr Stefanow Sawow (bułg. Димитър Стефанов Савов, ur. 5 września 1887 w Wracy, zm. 18 sierpnia 1951 w Belene[1]) – bułgarski przedsiębiorca i polityk, minister finansów (1944), deputowany do Zgromadzenia Narodowego 24. (1938—1939) kadencji[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Stefana i Marii[2]. Ukończył gimnazjum w Sliwenie, a następnie studiował finanse w Berlinie[1]. Studia kontynuował w 1912 w Paryżu. Po powrocie do kraju zajmował się handlem. Po I wojnie światowej wchodził w skład rady nadzorczej Bułgarskiego Banku Kredytowego, a następnie banku francusko-bułgarskiego. W 1927 objął stanowisko wiceprzewodniczącego Bułgarskiej Izby Przemysłowo-Handlowej, a wkrótce potem przewodniczącego[1]. W 1938 został wybrany deputowanym do Zgromadzenia Narodowego 24. kadencji.

1 czerwca 1944 wszedł do rządu Iwana Bagrianowa jako minister finansów[1]. Po przejęciu władzy przez komunistów aresztowany. Stanął przed Trybunałem Ludowym, wraz z innymi ministrami rządu Bagrianowa. Skazany na 15 lat więzienia[1]. Zwolniony po 18 miesiącach. W 1947 został ponownie aresztowany i osadzony w obozie Belene. Zmarł 18 sierpnia 1951 w obozie[1]. W 1996 Sąd Najwyższy anulował wyrok komunistycznego sądu w sprawie Dimityra Sawowa[3].

Był żonaty, miał troje dzieci[4]. Jeden z jego synów, Stefan wybrał karierę polityczną, był deputowanym do Zgromadzenia Narodowego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 395–396.
  2. Димитър Савов. narodensud.archives.bg. [dostęp 2021-02-02]. (bułg.).
  3. Димитър Савов. minfin.bg. [dostęp 2021-02-02]. (bułg.).
  4. Димитър Стефанов Савов. pametbg.com. [dostęp 2021-02-02]. (bułg.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 395–396.