Diplatys sahyadriensis

Diplatys sahyadriensis
Karthik, Kamimura et Kalleshwaraswamy, 2022
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	skorki
Podrząd	Neodermaptera
Infrarząd	Protodermaptera
Nadrodzina	Pygidicranoidea
Rodzina	Diplatyidae
Podrodzina	Diplatyinae
Rodzaj	Diplatys
Gatunek	Diplatys sahyadriensis

Diplatys sahyadriensis – gatunek skorka z rodziny Diplatyidae.

Taksonomia

Gatunek ten opisali po raz pierwszy w 2022 roku Chikkabidare M. Karthik, Yoshitaka Kamimura oraz Chicknayakanahalli M. Kalleshwaraswamy na łamach „ZooKeys”. Jako miejsce typowe wskazano Galigekolę przy drodze z Hosanagary do Shivamoggi w indyjskim stanie Karnataka. Epitet gatunkowy wywodzi się od pasma Sahyadri, w którym to znajduje się miejsce typowe.

Morfologia

Skorek o ciele szerokości 1,6 mm, a długości 12,4 mm razem ze szczypcami i 11,1 mm bez nich. Głowa jest ciemnobrązowa, nieco szersza niż dłuższa, o wyłupiastych, wyraźnie dłuższych od skroni oczach, nabrzmiałym acz na szczycie lekko wciśniętym czole oraz silnie wciśniętej potylicy. Czułki są jasnobrązowe z ciemnobrązowym członem nasadowym. Dłuższe niż szerokie i ku tyłowi zwężone przedplecze jest ciemnobrązowe z białawobrązowymi krawędziami bocznymi i tylną. Brzegi boczne przedplecza są niemal proste, tylny zaś prawie półkolisty. Tarczka jest szeroka, trójkątna. Dobrze rozwinięte, ciemnobrązowe z białobrązowymi nasadami pokrywy mają słabo zaznaczone kąty barkowe i pachowe oraz ukośnie uwypuklone krawędzie tylne. Kształt przedpiersia jest podługowaty, śródpiersia zaokrąglony ze ściętym tyłem, a zapiersia sześciokątny z wykrojonym tyłem. Odnóża są białawobrązowe z ciemnobrązowymi odsiebnymi ⅔ ud i dosiebnymi połowami goleni. Odwłok jest długi, walcowaty, wraz ze szczypcami gęsto owłosiony, ciemnobrązowy z białawobrązową podstawą szczypiec. Ostatni tergit ma dwa poprzeczne, rozwidlone, pofalowane wgłębienia, a przedostatni sternit lekko wycięty pośrodku brzeg tylny. Przysadki odwłokowe (szczypce) są niezmodyfikowane, trójkątne, ku szczytom zwężone, niezakrzywione, z listewkami w nasadowych ⅔. Genitalia samca mają paramery z zębem wewnętrznym w wierzchołkowej ćwiartce i małym wgłębieniem za nim. Płaty prącia są zaopatrzone w jeden skleryt ząbkowany, po dwa skleryty piłkowane, jeden skleryt dyskowaty i virgę o bardzo krótkiej części nieparzystej i długiej części rozwidlonej o cienkich, poskręcanych gałęziach z rozszerzonymi szczytami i biczykowatymi wyrostkami.

Ekologia i występowanie

Owad orientalny, endemiczny dla Ghatów Zachodnich, znany tylko z lokalizacji typowej w paśmie Sahyadri w indyjskim stanie Karnataka. Zamieszkuje teren pokryty uprawami trzciny cukrowej i polami ryżowymi.