Dominic Breazeale

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Dominik Breazeale)
Dominic Breazeale
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Dominic Angelo Breazeale

Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1985
Alhambra

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

201 cm

Masa ciała

116 kg

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

23

Zwycięstwa

20

Przez nokauty

18

Porażki

3

Remisy

0

Nieodbyte

0

Dominic Angelo Breazeale (ur. 24 sierpnia 1985 w Alhambrze w stanie Kalifornia) – amerykański bokser, były pretendent do tytułu mistrza świata wagi ciężkiej.

Kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]

Jego największym sukcesem było zwycięstwo w mistrzostwach Stanów Zjednoczonych w 2012 roku. W tym samym roku wystartował w letnich igrzyskach olimpijskich w Londynie. Z turnieju odpadł już w pierwszej rundzie, przegrywając 8-19 z Magomiedem Omarowem.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Po igrzyskach olimpijskich zdecydował się podpisać kontrakt zawodowy. Pierwszą walkę wśród profesjonalistów stoczył 9 listopada 2012 roku, nokautując w pierwszej rundzie Curtisa Lee Tate.

W 2014 roku dołączył do grupy promotorskiej Ala Haymona i zaczął walczyć na galach Premier Boxing Champions.

21 stycznia 2016 roku, po szesnastu kolejnych zawodowych zwycięstwach, spotkał się w Los Angeles z Amirem Mansourem (22-1-1, 16 KO). Jego rywal ze względu na złamaną szczękę poddał się przed szóstą rundą[1].

25 czerwca 2016 roku dostał szansę walki o tytuł mistrza świata wagi ciężkiej federacji IBF, mierząc się w Londynie z Anthonym Joshuą (16-0, 16 KO). Przegrał przed czasem w siódmej rundzie[2].

25 lutego 2017 roku zmierzył się w Birmingham z reprezentantem Polski Izuagbe Ugonohem (17-0, 14 KO). Pojedynek miał bardzo emocjonujący przebieg – Breazeale był liczony w czwartej rundzie, a Ugonoh w trzeciej i dwukrotnie w piątej. Ostatecznie starcie zakończyło się wygraną Breazeale przez TKO w piątym starciu[3].

4 listopada 2017 w nowojorskiej Barclays Centre pokonał w eliminatorze WBC przez RTD w ósmej rundzie Erica Molinę (26-5, 19 KO). Dzięki temu zapewnił sobie walkę z mistrzem świata Deontayem Wilderem.

22 grudnia 2018 w tej samej hali znokautował w dziewiątej rundzie Carlosa Negrona (20-2, 16 KO).

18 maja 2019 w nowojorskiej Barclays Centre stanął do walki o pas mistrza świata WBC wagi ciężkiej z broniącym tytułu Deontayem Wilderem (40-0-1, 39 KO). Przegrał tę walkę przez nokaut w pierwszej rundzie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Redakcja, BREAZEALE WSTAŁ Z DESEK I ZASTOPOWAŁ MANSOURA [online], www.bokser.org [dostęp 2017-10-02].
  2. Redakcja, ANTHONY JOSHUA BIŁ, AŻ W KOŃCU PRZEŁAMAŁ BREAZEALE'A [online], www.bokser.org [dostęp 2017-10-02].
  3. Redakcja, WOJNA, NOKDAUNY, KREW – BREAZEALE WSTAŁ Z DESEK I POKONAŁ UGONOHA [online], www.bokser.org [dostęp 2017-10-02].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]