Duvalius javorensis
Duvalius javorensis | |||
Ćurčić, Brajković et Ćurčić, 2003 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Nadplemię | |||
Plemię | |||
Podplemię | |||
Rodzaj | |||
Podrodzaj |
Duvalius (Duvalius) | ||
Gatunek |
Duvalius (Duvalius) javorensis | ||
Synonimy | |||
|
Duvalius javorensis – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny Trechinae. Endemit Serbii.
Taksonomia
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten został opisany po raz pierwszy w 2003 roku przez Srećkę Ćurčicia, Milojego Brajkovicia i Božidara Ćurčicia na łamach „Archives of Biological Sciences” pod nazwą Javorella javorensis. Jako lokalizację typową wskazano jaskinię Pećina pod Kapilijama w górze Javor we wsi Trudovo na południowym zachodzie Serbii. Epitet gatunkowy pochodzi od tejże lokalizacji[1]. W 2013 roku Roman Lohaj, Dávid Čeplík i Ján Lakota zsynonimizowali Javorella z rodzajem Duvalius, stąd obecnie stosowana kombinacja[2].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 4,3 do 5 mm i ubarwieniu rudym do brązowawego[1].
Bardzo duża, nieco dłuższa niż szeroka, wielokątnie mikrosiateczkowana głowa ma głębokie i łukowate bruzdy czołowe, wypukłe i łyse policzki, włochate czułki, owalne i spłaszczone oczy złożone z góra kilkunastu omatidiów, dwie pary szczecinek supraorbitalnych oraz rozdwojony ząbek bródki[1].
Małe, szersze niż dłuższe, prawie sercowate, wypukłe, pokryte wielokątnym mikrosiateczkowaniem przedplecze ma wklęsłą krawędź przednią, rozwarte kąty przednie, wydatne i ostre kąty tylne, zygzakowatą krawędź tylną oraz szerokie i głębokie dołeczki przypodstawowe. Występują na nim dwie pary szczecinek, pierwsza przed ćwiartką długości, druga w tylnych kątach. Owalne, lekko sklepione, pozbawione mikroskopowego owłosienia pokrywy mają wydatne, rozwarte kąty barkowe o zaostrzonych krawędziach, cztery wewnętrzne rzędy silnie wgłębione, rzędy bardziej zewnętrzne zaznaczone szeregami płytkich punktów oraz przeciętnie szerokie bruzdy brzegowe. Szczecinek barkowych jest cztery na każdej pokrywie; pierwsza i druga leży na wewnętrznej krawędzi bruzdy brzegowej, trzecia i czwarta nieco poza bruzdą. Szczecinki dyskalne są dwie na każdej pokrywie; pierwsza jest tak samo odległa od trzeciej i czwartej szczecinki barkowej, druga zaś leży za środkiem długości pokrywy. Odnóża są cienkie[1].
Genitalia samca cechują się łukowato zakrzywionym edeagusem o zaokrąglonej nabrzmiałości nasadowej, niesymetrycznym, odgiętym na lewo, przedwierzchołkowo silnie rozszerzonym i dalej zwężonym ku szczytowi płacie środkowym, zaopatrzonych w po cztery szczecinki paramerach oraz rynienkowatym, nierozdwojonym, pośrodku słabiej niż po bokach zesklerotyzowanym, na szczycie stępionym elemencie kopulacyjnym. Genitalia samicy mają zgrubiałe i zakrzywione gonokoksyty oraz masywne gonosubkoksyty[1].
Ekologia i występowanie
[edytuj | edytuj kod]Gatunek palearktyczny, endemiczny dla południowo-zachodniej Serbii, znany wyłącznie z miejsca typowego na górze Javor. Troglobiont[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Srećko Ćurčić; Brajković Miloje M.; Ćurčić Božidar P.; Bojan M. Mitić. Javorella, a new genus of endemic ground beetles (Trechini, Carabidae, Coleoptera) from West and Southwest Serbia. „Archives of Biological Sciences, Belgrade”. 55, s. 15–22, 2003. DOI: 10.2298/ABS0302015C.
- ↑ Roman Lohaj, Dávid Čeplík, Ján Lakota. A new species of the genus Duvalius sg. Neoduvalius from Montenegro with taxonomical remarks on the genus Duvalius (Coleoptera, Carabidae, Trechini). „ZooKeys”. 278, s. 91-104, 2013. DOI: 10.3897/zookeys.278.4650.