Dworzec (obwód grodzieński)
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Kod pocztowy |
231474 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
53°24′28″N 25°34′07″E/53,407778 25,568611 |
Dworzec (biał. Дварэц, Dwarec) – wieś (dawniej miasteczko) w rejonie zdzięcielskim obwodu grodzieńskiego Białorusi. Miejscowość położona jest na południowy zachód od Nowogródka nad rzeką Mołczadzią.
Prywatne miasto szlacheckie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego[2].
Siedziba parafii prawosławnej[3] i rzymskokatolickiej. Znajdują się tu cerkiew pw. Opieki Matki Bożej, kościół pw. św. Antoniego z Padwy, a także przystanek kolejowy Dworzec, leżący na linii Równe – Baranowicze – Lida – Wilno.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1878 r. miejscowość liczyła 625 mieszkańców.
15 kwietnia 1919 roku zgrupowanie Wojska Polskiego pod dowództwem mjr. Leona Zawistowskiego odbiło Dworzec z rąk bolszewików[4]. Za II Rzeczypospolitej miejscowość należała do powiatu nowogródzkiego w województwie nowogródzkim. W Dworcu znajdował się pałac właścicieli majątku oraz drewniany kościół katolicki pw. Bożego Ciała z 1516 r. fundacji Mikołaja Kieżgajły. Dworzec stanowił parafię katolicką dekanatu słonimskiego.
Podczas okupacji hitlerowskiej, we wrześniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 3000 osób. W grudniu 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano w okolicach miasta. Sprawcami zbrodni byli niemieccy i litewscy żołnierze z SS[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 99.
- ↑ ХРАМ ПОКРОВА ПРЕСВЯТОЙ БОГОРОДИЦЫ. eparhia.by. [dostęp 2021-02-24]. (ros.).
- ↑ Lech Wyszczelski: Wyprawa wileńska. W: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. s. 84.
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1186 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. II. nakł. Filipa Sulimierskie i Władysława Walewskiego, Warszawa 1880-1914.
- Lech Wyszczelski: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. Wyd. 1. T. 1. Warszawa: Bellona, 2010, s. 696. ISBN 978-83-11-11934-5.