Dynatoi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dynatoi (gr. δυνατοί 'potężni' l.p. δυνατός od δύναμις 'siła') – warstwa nowych właścicieli ziemskich w Bizancjum złożona z dowódców wojskowych, powstała po reformach cesarza Leona III i po nadawaniu żołnierzom ziemi jako źródła utrzymania, co miało na celu odciążenie ludności chłopskiej, która była zobowiązana do płacenia podatków na armię stale trzymaną w gotowości.

Dynatoi korzystali z nadań pronojarnych, ale w przeciwieństwie do chłopów obdzielanych pronojami nie służyli w piechocie, a wystawiali konnicę. U schyłku Bizancjum nadania pronojarne uległy feudalizacji, a grupa dynatoi scaliła się z innymi grupami możnowładczymi[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zob. K. Marinow, Wojskowość epoki Paleologów, [w:] Paleologowie, seria: "Dynastie świata", Warszawa 2011, s. 60.