Przejdź do zawartości

Dziewice, do boju!

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dziewice, do boju!
Autor

Monika Szwaja

Tematyka

obyczajowa

Typ utworu

powieść

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Polska

Język

polski

Data wydania

2008

Wydawca

SOL

poprzednia
Klub mało używanych dziewic
następna
Zatoka trujących jabłuszek

Dziewice, do boju! – powieść obyczajowa Moniki Szwai w roku 2008, kontynuacja losów bohaterek zaprezentowanych w powieści Klub mało używanych dziewic (2007). Dalsze losy bohaterów opisano w powieści Zatoka trujących jabłuszek (2008).

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Alina otrzymuje propozycję pracy w klinice zajmującej operacjami plastycznymi dzieci po chemoterapii oraz operacjach usuwania nowotworów. Na rzecz nowego zajęcia porzuca pracę w banku. Zdaje sobie sprawę z tego, że coraz mocniej podkochuje się w swoim szefie, doktorze Orzechowskim. Wie jednak dobrze, że ma on żonę i troje dzieci. Kiedy Alina zaprzyjaźnia się z żoną Orzechowskiego, ostatecznie porzuca myśl o poderwaniu mężczyzny. Chciałaby sobie jednak ułożyć życie z jakimś mężczyzną. Po stronie zysków może zapisać wreszcie udane relację z córką Jagą.

Marcelinie nie udaje się uwieść przystojnego i szarmanckiego notariusza Jerzego Brańskiego. Pogłębia to jej depresję, a przecież jako matka samotnie wychowująca córkę musi być silna. Na horyzoncie pojawia się ornitolog – Edward Bronikowski, który prowadzi badania w pobliżu domu Marceliny we wsi Stolec. Kobieta widzi szansę na znalezienie oparcia w tym mężczyźnie.

Tymczasem przebojowa Agnieszka, dyrektorka prywatnego liceum, ma coraz większe problemy w pracy. Konflikt z matką jednego z uczniów – Sandrą Niepierą – jest coraz silniejszy. Niepiera za wszelką cenę pragnie zaszkodzić Agnieszce. Składa na nią donos, który jest oczywistym fałszem. Właściciele liceum nie chcą jednak nadwerężać dobrego imienia szkoły i dziękują dyrektorce za dotychczasową współpracę. Kobieta traci grunt pod nogami. Prywatnie Agnieszka ciągle jest sama. Interesuje się nią Jerzy Brański.

Michalina buduje swój szczęśliwy związek z Grzegorzem. Planują ślub i powiększenie rodziny. Udają się też na urlop do Irlandii, by odszukać Noela, ojca Michaliny, z którym nie widziała się ponad 30 lat. Wszystko to nie podoba się jej zaborczej matce, która wolałaby całkowicie podporządkować sobie córkę.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]