Dziura nad Zabijakiem II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dziura nad Zabijakiem II
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Dolina Lejowa

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

10 m

Deniwelacja

1 m

Wysokość otworów

1325 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

120 m

Ekspozycja otworów

ku W

Data odkrycia

znana od dawna

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.D-07.02

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dziura nad Zabijakiem II”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dziura nad Zabijakiem II”
Ziemia49°14′59″N 19°51′05″E/49,249722 19,851333

Dziura nad Zabijakiem IIjaskinia w Dolinie Lejowej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej położone jest powyżej żlebu Zabijak, poniżej Suchego Wierchu, na wysokości 1325 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 10 metrów, a jej deniwelacja 1 metr[1].

Otoczenie żlebu Zabijak

Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]

Jaskinię stanowi 2-metrowej głębokości nisza, z której odchodzą dwa krótkie, szczelinowe korytarzyki. Dłuższy, 5-metrowy, prowadzi do góry, natomiast krótszy jest poziomy[2].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe. Ściany są wilgotne, brak jest na nich roślinności[2].

Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia była znana od dawna. Jej pierwszy plan i opis sporządziła I. Luty przy w 2011 roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jaskinie Tatr [online], 24 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-24].
  2. a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-09-10].