Dziura nad Zawaliskiem
49°13′52″N 19°53′41″E/49,231111 19,894722| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
23 m |
| Głębokość |
11 m |
| Deniwelacja |
11 m |
| Wysokość otworów |
1810 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
170 m |
| Ekspozycja otworów |
ku S |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.F-10.18 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°13′52″N 19°53′41″E/49,231111 19,894722
| |
Dziura nad Zawaliskiem – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się nad Wąwozem Kraków, w Tomanowym Grzbiecie, ponad skałkami wznoszącymi się nad Kazalnicą, na wysokości 1810 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 23 metry, a jej deniwelacja 11 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię tworzy ciasny, stromo idący w dół korytarz zaczynający się pionową szczeliną przy otworze, a kończący się po 4 metrach kolejną szczeliną (5-metrowej długości)[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini występuje silny przepływ powietrza, co najlepiej widać w zimie kiedy powoduje on wytopienie śniegu przy otworze[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była prawdopodobnie znana od dawna, jednak brak jest o niej jakichkolwiek wzmianek w literaturze.
11 listopada 2000 roku P. Gruszka i Z. Tabaczyński wykonali pomiary jaskini[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-27].