Dziura pod Smrekiem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dziura pod Smrekiem
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Dolina Kościeliska

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

39 m

Głębokość

3,5 m

Deniwelacja

7,5 m

Wysokość otworów

1289 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

58 m

Ekspozycja otworów

ku NE

Data odkrycia

1954 rok

Odkrywca

grotołazi z STJ Zakopane

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.F-09.05

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dziura pod Smrekiem”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dziura pod Smrekiem”
Ziemia49°14′03″N 19°52′31″E/49,234092 19,875153

Dziura pod Smrekiem (Jaskinia pod Ścieżką) – jaskinia w Wąwozie Kraków w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich[1]. Wejście do niej znajduje się na lewym orograficznie zboczu Wąwozu Kraków w jego środkowej części w pobliżu Siodełka za Basztą, na wysokości 1289 metrów n.p.m[2]. W pobliżu znajdują się Jaskinia Zakosista i Jaskinia Gankowa. Długość jaskini wynosi 39 metrów, a jej deniwelacja 7,5 metra[3].

Rynek w Wąwozie Kraków. Po lewej ściana Kościoła, po prawej ściana Baszty

Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia składa się z dwóch równoległych korytarzy: Górnego i Dolnego. Otwór wejściowy prowadzi do Korytarza Górnego, długości około 10 metrów, od którego odchodzą niewielkie ciągi i który za pochylnią kończy się zawaliskiem.

Z Górnego Korytarza do Dolnego Korytarza można dostać się wąskim przejściem przed pochylnią. Na lewo Dolny Korytarz kończy się niską salą, na prawo natomiast doprowadza po kilku metrach do rozgałęzienia. Prawy, ciasny ciąg prowadzi do Korytarza Górnego, a na lewo przez Kręty Zacisk można dojść do idącego w dół korytarza, który prowadzi w kierunku Jaskini Gankowej i kończy się szczeliną[3].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia ma ładne formy naciekowe. W Górnym Korytarzu można spotkać nacieki grzybkowe, a w Dolnym Korytarzu polewy i niewielkie stalaktyty. Za Krętym Zaciskiem występuje w dużej ilości mleko wapienne.

Do około 2,5 metrów w głąb jaskini rosną mchy i porosty[3].

Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]

Jaskinię odkryli w 1954 roku grotołazi zakopiańscy. Była znana tylko do Krętego Zacisku.

Dopiero 27 lipca 1994 roku I. Luty przeszła Kręty Zacisk, a przy współpracy M. Kropiwnickiej wykonała pomiary jaskini[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984 (Jaskinia pod Ścieżką)
  2. Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
  3. a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-02-02].