Długi Staw Gąsienicowy
49°13′38″N 20°00′33″E/49,227222 20,009167 Widok spod zachodniej ściany Kościelca | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość lustra |
1783 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
1,58 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • maksymalna |
|
| Objętość |
81 060 m³ |
| Hydrologia | |
| Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°13′38″N 20°00′33″E/49,227222 20,009167
| |
Długi Staw Gąsienicowy lub po prostu Długi Staw[1] – należące do Gąsienicowych Stawów tatrzańskie jezioro polodowcowe położone na wysokości 1783 m w zachodniej części Doliny Gąsienicowej w Tatrach Wysokich. Przez górali nazywany był Kuklatym Stawem[2].
Jezioro leży u zachodnich zboczy Kościelca w cyrku polodowcowym. Spływa do niego potok z wyżej położonego Zadniego Stawu Gąsienicowego. Połączone jest potokiem z Niżnim Czerwonym Stawkiem[3]. Według danych z przewodnika Tatry Wysokie Witolda Henryka Paryskiego powierzchnia jeziora wynosi 1,58 ha (długość 254 m, szerokość 100 m), głębokość 10,6 m. Na zdjęciu satelitarnym z 2004 r. powierzchnia jest nieco mniejsza i wynosi 1,564 ha[4].
Jest to trzeci pod względem powierzchni i głębokości staw w Dolinie Gąsienicowej. W 1960 r. został zarybiony – wpuszczono do niego obcego dla fauny Tatr pstrąga źródlanego. Nad stawem stwierdzono występowanie turzycy Lachenala – bardzo rzadkiej rośliny, w Polsce występującej tylko w Tatrach i to w nielicznych tylko miejscach[5].
W pobliżu stawu znajduje się jaskinia Schron przy Źródle[6].
-
Widok ze szlaku na Świnicką Przełęcz -
Długi Staw z Małego Kościelca
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Czasy przejścia podane na podstawie mapy[7]:
– w pobliżu jeziora przebiega szlak łącznikowy z przełęczy Karb do zachodniej części Doliny Gąsienicowej. Czas przejścia od szlaku czarnego na Karb: 30 min, ↓ 20 min
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalna nazwa stawu według GUGiK to Długi Staw, por. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 57, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Magdalena i Tomasz Zwijacz Kozica, Tatrzańskie pojezierze, „Tatry” (2 (24)), Zakopane: Tatrzański Park Narodowy, wiosna 2008, s. 70–71, ISSN 0867-4531.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Jaskinie, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-06-25].
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.