Edward Dwurnik

Edward Dwurnik
Data i miejsce urodzenia	19 kwietnia 1943 ; Radzymin
Dziedzina sztuki	malarstwo; grafika
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 17 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Edward Dwurnik (ur. 19 kwietnia 1943 w Radzyminie) – polski malarz i grafik.

Życiorys

Edward Dwurnik studiował w latach 1963–1970 malarstwo i grafikę w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowni Krystyny Łady-Studnickiej, a także przez 3 lata rzeźbę. Jak uważa, przez pierwsze lata studiów na ASP "nie miał żadnej wizji swojej twórczości". Po zetknięciu się z dziełami Bernarda Buffeta dostrzegł nowe możliwości malarskie, lecz dopiero doświadczenie wystawy Nikifora w 1965 pomogło mu odnaleźć formę wspierającą realizację własnych pomysłów. Od tego wydarzenia rozpoczęła się jego pasja tworzenia. Wtedy też powstały obrazy zaliczane do cyklów malarskich takich jak: Podróże autostopem, Warszawa, Portret. W latach 1970-1971 namalował Drogę (Dziesięć stacji świeckiego ukrzyżowania). Dwurnik uważa, że prawdziwie "swój temat" odnalazł w marcu 1968^[1]. Rozwiązaniem artystycznym, w ujęciu tego problemu, było budowanie kompozycji wieloelementowych, komplikacja, tworzenie związków między przedmiotami obrazu. Dotychczas namalował ponad 5000 obrazów. Dwurnik regularnie prezentuje swoje obrazy przedstawiające stolice różnych krajów Unii Europejskiej podczas Celebracji Prezydencji w Unii Europejskiej organizowanych w Pałacu Chojnata w Woli Chojnata^[2].

Został nagrodzony m.in.: Nagrodą Kulturalną "Solidarności" (1983), Nouvelle Biennale de Paris (1985), nagrodą Olimpiady Sztuki w Seulu (1988) i Nagrodą Fundacji Sztuki Współczesnej (1992).

Obecnie mieszka w Warszawie. Córka, Pola Dwurnik (ur. 1979) jest malarką i graficzką.

Niektóre dzieła malarskie

1968 – Zachwycenie tłumem (cykl rysunków)
1969 – Namiętności (cykl)
1970-1971 – Droga (Dziesięć Stacji Świeckiego Ukrzyżowania)
1970-1971 – Kolekcja (cykl)
- Błękitny powiat
- Wymarsz pogodzonych
- W obronie idola
1971 – Różne błękity (cykl)
1972 – Chwila (cykl)
1972 – Sportowcy (cykl)
1971-1974 – cykl Chmury
1973-1975 – Obrazy duże (cykl)
- Klęska urodzaju
- Owoce ziemi
- Konstytucja 3 Maja
1975 – Robotnicy (cykl)
- Zarząd Główny ZPAP
- Warszawskie Stowarzyszenie Krytyki Plastycznej
- Geno
1976-1977 – Gazeta (cykl)
1979 – Krzyż (cykl)
1985 – Romantycy (cykl)
1989-1991 – Droga na Wschód (cykl)^[3]
1990-1994 – Od grudnia do czerwca (cykl)
1991-1993 – Niech żyje wojna! (cykl)
1992-1997 – Błękitny (cykl)
1996-1999 – Wyliczanka (cykl)
1998 – Dwudziesty trzeci (cykl)
2000 – Dwudziesty piąty (cykl)^[4]
Podróże autostopem (cykl)
Warszawa (cykl)
Portret (cykl)
2007 - Uśmiechnięte Twarze - mural namalowany podczas Off Festivalu w Mysłowicach

Odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2014)^[5]

Przypisy

↑ Dane według wywiadu udzielonego Markowi Goździewskiemu
↑ Paweł Rogaliński: Łódź centrum Europy?. Przegląd Dziennikarski, 2014-04-09. [dostęp 2017-06-29].
↑ według "wspomnień i pamiętników Polaków represjonowanych przez władze sowieckie w latach 1939-1956", poświęcony "zamordowanym na Wschodzie".
↑ obrazy abstrakcyjne, nawiązujące do twórczości Jacksona Pollocka
↑ M.P. z 2015 r. poz. 53

Linki zewnętrzne

[1] Dane według wywiadu udzielonego Markowi Goździewskiemu

[2] Paweł Rogaliński: Łódź centrum Europy?. Przegląd Dziennikarski, 2014-04-09. [dostęp 2017-06-29].

[3] według "wspomnień i pamiętników Polaków represjonowanych przez władze sowieckie w latach 1939-1956", poświęcony "zamordowanym na Wschodzie".

[4] razy abstrakcyjne, nawiązujące do twórczości Jacksona Pollocka

[5] M.P. z 2015 r. poz. 53

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]