Eizō Kenmotsu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eizō Kenmotsu
監物永三
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1948
prefektura Okayama

Wzrost

161 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Igrzyska olimpijskie
złoto Meksyk 1968 gimnastyka
(wielobój drużynowo)
złoto Monachium 1972 gimnastyka
(wielobój drużynowo)
złoto Montreal 1976 gimnastyka
(wielobój drużynowo)
srebro Monachium 1972 gimnastyka
(wielobój indywidualnie)
srebro Montreal 1976 gimnastyka
(koń z łękami)
srebro Montreal 1976 gimnastyka
(drążek)
brąz Meksyk 1968 gimnastyka
(drążek)
brąz Monachium 1972 gimnastyka
(koń z łękami)
brąz Monachium 1972 gimnastyka
(poręcze)
Mistrzostwa świata
złoto Lublana 1970 wielobój ind.
złoto Lublana 1970 drążek
złoto Lublana 1970 wielobój druż.
złoto Warna 1974 poręcze
złoto Warna 1974 wielobój druż.
złoto Strasburg 1978 wielobój druż.
złoto Strasburg 1978 poręcze
srebro Lublana 1970 ćwiczenia wolne
srebro Lublana 1970 koń z łękami
srebro Lublana 1970 poręcze
srebro Strasburg 1978 wielobój ind.
srebro Fort Worth 1979 wielobój druż.
brąz Warna 1974 wielobój ind.
brąz Warna 1974 koń z łękami
brąz Warna 1974 drążek

Eizō Kenmotsu (jap. 監物永三 Kenmotsu Eizō; ur. 13 lutego 1948 r. w prefekturze Okayama)japoński gimnastyk. Wielokrotny medalista olimpijski i mistrzostw świata.

Wystąpił w trzech igrzyskach olimpijskich. Zadebiutował w Meksyku w 1968 roku. Zdobył tam złoty medal w zawodach drużynowych oraz brązowy w ćwiczeniach na drążku. Na kolejnych igrzyskach w Monachium do dorobku medalowego dorzucił złoto w rywalizacji drużyn, srebro w wieloboju indywidualnym oraz dwukrotnie brąz w ćwiczeniach na koniu z łękami i poręczach. Ostatni raz wystąpił w Montrealu w 1976 roku, gdzie wywalczył trzy ostatnie medale letnich igrzysk olimpijskich. Ponownie okazał się wraz ze swoimi kolegami w zawodach drużynowych, dorzucając jeszcze dwa srebrne medale w ćwiczeniach na koniu z łękami i drążku. Łącznie w swoim dorobku ma dziewięć medali olimpijskich (po trzy złote, srebrne i brązowe)[1].

Pierwsze sukcesy na mistrzostwach świata osiągnął w 1970 roku w Lublanie, zdobywając sześć medali. Wygrał wielobój indywidualny, ćwiczenia na drążku oraz w zawodach drużynowych. Zajął również trzykrotnie drugie miejsce w ćwiczeniach wolnych, na koniu z łękami i na poręczach. Cztery lata później w Warnie zdobył złoty medal w ćwiczeniach na poręczach i w rywalizacji drużynowej. Brązowym medalem mógł pochwalić się w ćwiczeniu na koniu z łękami, drążku i w wieloboju indywidualnym. W 1978 roku w Strasburgu dopisał do swojego dorobku złoto w ćwiczeniach na poręczach i zawodach drużynowych. W wieloboju indywidualnym zdobył srebro. Na zakończenie swoich sukcesów w 1979 roku w Fort Worth zajął drugie miejsce razem w drużyną, zdobywając tym samym ostatni medal na mistrzostwach świata. Podczas swojej kariery zdobył razem piętnaście medali (siedem złotych, pięć srebrnych oraz trzy brązowe)[2].

W 2006 został uhonorowany miejscem w Hall of Fame Gimnastyki. Pracował jako trener.

Starty olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska Miasto Konkurencja Wynik Pozycja
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1968 Meksyk Meksyk Ćwiczenia na drążku 19,375
Konkurs drużynowy 575,90
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1972 Monachium Wielobój indywidualny 114,575
Ćwiczenia na koniu z łękami 18,950
Ćwiczenia na poręczach 19,250
Konkurs drużynowy 571,25
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1976 Kanada Montreal Ćwiczenia na koniu z łękami 19,575
Ćwiczenia na drążku 19,500
Konkurs drużynowy 576,85

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Eizo Kenmotsu – Biography. [dostęp 2018-06-28]. (ang.).
  2. Eizo Kenmotsu – The International Gymnastics Hall of Fame. [dostęp 2018-06-28]. (ang.).