Ejruw

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ejruw (właśc. erub, także druty sobotnie, szabasowe) – sposób na uchylenie zakazów religijnych wiążących się z nastaniem szabasu. Ejruw stanowiły sznury lub druty, które oplatając słupy lub domy podczas szabasu łączyły je w jedno symboliczne podwórko, w obrębie którego prawo talmudyczne zezwala Żydom na dokonywanie najprostszych czynności. W soboty ejruw stanowił częsty element towarzyszący zabudowie przedwojennych miasteczek żydowskich.