Elżbieta Janik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elżbieta Janik
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
srebro Berno/Thun 1974 Karabin pneum., 10 m, druż.
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto Vingsted 1974 Karabin stand., trzy poz., 50 m
brąz Eskilstuna 1972 Karabin stand. leżąc, 50 m, druż.

Elżbieta Janikpolska strzelczyni, medalistka mistrzostw świata.

Zawodniczka Legii Warszawa[1]. Po zakończeniu kariery zaangażowana w organizowanie turniejów strzeleckich (jako kierowniczka zawodów)[2].

Janik jest medalistką mistrzostw świata. Jedyny medal wywalczyła na turnieju w 1974 roku w zawodach drużynowych. Wraz z Elżbietą Kowalewską i Ireną Wierzbowską-Młotkowską zdobyła srebrny medal w karabinie pneumatycznym z 10 metrów (jej wynik – 371 punktów, był najsłabszym rezultatem polskiej drużyny)[3][4].

Nie stanęła nigdy na podium seniorskich mistrzostw Europy. Ma w dorobku dwa medale z juniorskich mistrzostw kontynentu. W 1974 roku została złotą medalistką w karabinie standardowym w trzech pozycjach z 50 metrów (570 punktów). Dwa lata wcześniej wywalczyła brązowy medal drużynowo w karabinie standardowym leżąc z 50 metrów (wraz z Bożeną Guz i Andrzejem Szmatem)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wybitni zawodnicy. strzelectwo-legia.pl. [dostęp 2020-04-26]. (pol.).
  2. Wielkie strzelanie we Wschowie. ckir.wschowa.pl. [dostęp 2020-04-26]. (pol.).
  3. ISSF WORLD CHAMPIONSHIPS 1897 - 2005 MEDALLISTS. issf-shooting.org. [dostęp 2020-04-26]. (ang.).
  4. a b Zestawienie medali i medalistów IGRZYSK OLIMPIJSKICH, MISTRZOSTW ŚWIATA, MISTRZOSTW EUROPY w STRZELECTWIE SPORTOWYM. pzss.org.pl. [dostęp 2020-04-26]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]