Elżbieta Podsiadło

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elżbieta Podsiadło
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1938
Doły Opacie

profesor doktor habilitowany nauk przyrodniczych
Specjalność: entomologia
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1972 – entomologia
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Habilitacja

1986
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Profesura

1992 (ndzw.) 2009 (zw.)[1]

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Elżbieta Janina Podsiadło (ur. 9 sierpnia 1938 w Dołach Opacich) – polska entomolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1962 ukończyła studia na Uniwersytecie Wrocławskim, w 1972 obroniła doktorat, a w 1986 habilitowała się w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, w 1987 została docentem, w 1992 otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1987-1990 prodziekan Wydziału Zootechniki SGGW. Obecnie emerytowany profesor SGGW[2].

Praca naukowa[edytuj | edytuj kod]

Przedmiotem pracy naukowej Elżbiety Podsiadło była morfologia, taksonomia i biologia pluskwiaków z grupy czerwców Hemiptera: Coccinea oraz biologia Chalcidoidea (Bleskotek), gatunków os przechodzących rozwój w larwach owadów wykorzystywanych do biologicznego zwalczania szkodników upraw. Zajmowała się synonimiką w rodzaju Asterodiaspis, opisami i redeskrypcją larw z rodzin Diaspididae i Lecanodiaspididae oraz wyjaśnieniem cykli życiowych Encyritidae. Dorobek naukowy Elżbiety Posiadało obejmuje 25 publikacji naukowych, jest współautorką skryptu i podręcznika zoologii dla studentów uczelni rolniczych. Stworzyła kolekcję Coccinea Polski, która znajduje się w Zakładzie Zoologii SGGW[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Złoty Krzyż Zasługi (1985).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]