Elektromagnetyczny przenośnik cieczy

Ten artykuł od 2012-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Elektromagnetyczne przenośniki cieczy - to pompa elektromagnetyczna stosowana do pompowania płynnych metali oraz zawiesin zawierających cząstki metali i innych substancji przewodzących prąd.

Urządzenia te budowane są na wzór silników elektrycznych, w których przewodem na który działa siła jest pompowana ciecz. Stosowane konstrukcje odpowiadają budowie asynchronicznego silnika indukcyjnego lub silnika prądu stałego.

W konstrukcjach wzorowanych na silniku indukcyjnym zmienne pole magnetyczne wytworzone przez uzwojenia wywołuje przepływ prądu w pompowanej cieczy, które oddziałując z wytwarzającym je polem magnetycznym wywołuje ruch cieczy.

W konstrukcjach wzorowanych na silniku prądu stałego, stałe pole magnetyczne wytworzone przez magnes lub elektromagnes jest prostopadle do kierunku pompowania, prąd stały płynie przez ciecz w kierunku prostopadłym do kierunku pompowania i prostopadle do linii pola magnetycznego. Wadą tej konstrukcji jest wywoływanie elektrolizy.