Elektroneurografia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
An example screenshot showing the results of a sensory nerve conduction velocity study
Elektroneurografia nerwu czuciowego – uśredniona odpowiedź czuciowa w prawym nerwie pośrodkowym.

Elektroneurografia (ang. nerve conduction study – NCS) jest badaniem dodatkowym stosowanym często w neurologii w celu oceny nerwów obwodowych, a w szczególności ich właściwości elektrycznych: przewodnictwa impulsów wędrujących wzdłuż włókien czuciowych, ruchowych lub mieszanych.

Podczas badania elektroneurograficznego stosuje się stymulację badanego nerwu odpowiednią elektrodą oraz przeprowadza się rejestrację przewodzonego wzdłuż nerwu potencjału czynnościowego w innym, oddalonym nieco miejscu. W ten sposób można określić m.in. prędkość przewodzenia w danym nerwie. W wielu chorobach nerwów obwodowych dochodzi do zmniejszenia tej prędkości.

Do innych parametrów przewodnictwa w nerwie obwodowym należą także: amplituda odpowiedzi na stymulację, czas trwania potencjału w nerwie, latencja[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Neurologia w praktyce klinicznej. Lublin: wyd. Czelej, 2006, s. 592–605. ISBN 83-89309-71-8.