Elpis (czasopismo 1926–1939)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elpis. Prace profesorów Studium Teologii Prawosławnej Uniwersytetu Warszawskiego
Państwo

 Polska

Adres

Warszawa

Język

polski

Pierwszy numer

1926

Ostatni numer

1939

Elpis. Prace profesorów Studium Teologii Prawosławnej Uniwersytetu Warszawskiego – prawosławne czasopismo teologiczne wydawane w Warszawie w latach 1926–1939. Powstało z inicjatywy metropolity Dionizego. Pismo miało na celu publikacje prac profesorów Studium Teologii Prawosławnej UW. Ukazywało się jako rocznik, od 1932 półrocznik. Wydawcą był Synod Kościoła Prawosławnego w Polsce z zasiłku Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Do roku 1935 zamieszało artykuły w języku polskim, ukraińskim i rosyjskim, od 1935 wyłącznie w języku polskim.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pismo w zbiorach Biblioteki Narodowej [1]
  • Henryk Paprocki, Elpis [w:] Encyklopedia katolicka, t. 4: Docent - Ezzo, pod red. Romualda Łukaszyka, L. Bieńkowskiego, Feliksa Gryglewicza, Lublin: KUL 1983, k. 902.