Els Amics de les Arts

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Els Amics de les Arts
Ilustracja
Zespół w 2011 roku
Rok założenia

2005

Pochodzenie

Barcelona

Gatunek

folk pop, pop rock

Aktywność

od 2005

Skład
Joan Enric Barceló
Ferran Piqué Fargas
Dani Alegret Ruiz
Byli członkowie
Eduard Costa Garangou
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Zespół w 2009 roku

Els Amics de les Arts – kataloński zespół folk-popowy założony w Barcelonie w 2005 roku.

Pierwotnie zespół tworzyli Eduard Costa Garangou, Joan Enric Barceló, Ferran Piqué Fargas i Dani Alegret Ruiz[1]. W 2005 roku wydali demo Catalonautes, z którym wygrali głosowanie publiczności w konkursie Sona9[1], przeznaczonym dla początkujących katalońskich wykonawców[2]. Rok później grupa opublikowała kolejne demo, Roulotte Polar, a w 2008 – pierwszą płytę, Castafiore Cabaret[1].

Ich kolejny album, Bed & Breakfast (2009) otrzymał dziesięć nagród magazynu Enderrock[1], w tym dla najlepszej płyty roku[3], a także został katalońską płytą roku w głosowaniu słuchaczy Ràdia 4[4]. W 2011 roku album ten uzyskał status złotej płyty[5], a także znalazł się na 13. miejscu hiszpańskiej oficjalnej listy sprzedaży[6].

W 2012 roku zespół wydał kolejną płytę, Espècies per catalogar[1], która dotarła do czwartego miejsca na hiszpańskiej liście sprzedaży[7] i otrzymała status złotej[8]. Dwa utwory z tego albumu otrzymały nagrody magazynu Enderrock: „Monsieur Cousteau” za najlepszy teledysk, a „Louisiana o els camps de cotó” za najlepszy tekst. Sama grupa również w głosowaniu czytelników na najlepszy zespół poprockowy, wyróżniona przez redakcję została także strona internetowa zespołu[9]. W 2013 roku grupa stworzyła oficjalną piosenkę zorganizowanych w Barcelonie mistrzostw świata w pływaniu, zatytułowaną „La ciutat entre dos blaus”[10][11].

W 2014 roku zespół wydał następny album, Només d'entrar hi ha sempre el dinosaure[12], który znalazł się na drugim miejscu hiszpańskiej listy sprzedaży[13], a także został nagrodzony przez Enderrock za najlepszą piosenkę „Ja no ens passa” oraz najlepszy projekt okładki[14]. Płyta ta otrzymała status złotej[15].

W 2017 roku grupa opublikowała kolejny album, Un estrany poder[16], która znalazła się na drugim miejscu notowania hiszpańskiej listy sprzedaży[17]. W 2018 roku ponownie otrzymała nagrodę magazynu Enderrock dla najlepszego zespołu[18]. W listopadzie 2018 Eduard Costa opuścił zespół[19].

W 2020 roku zespół wydał akustyczną płytę, El senyal que esperaves[1], która dotarła do czwartego miejsca hiszpańskiej listy sprzedaży[20]. W marcu 2023 grupa wydała album Allà on volia[21].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • Castafiore Cabaret (2008)
  • Bed & Breakfast (2009)
  • Espècies per catalogar (2012)
  • Només d'entrar hi ha sempre el dinosaure (2014)
  • Un estrany poder (2017)
  • El senyal que esperaves (2020)
  • Allà on volia (2023)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Els Amics de les Arts. Gran Enciclopèdia Catalana. [dostęp 2023-07-12]. (kat.).
  2. ↑ Clara Vicenç: Sona 9: La nit de la nova fornada de la música catalana. La Tornada, 2016-11. [dostęp 2023-07-12]. (kat.).
  3. ↑ Els Amics de les Arts guanyen el premi Enderrock al millor disc del 2009. El Periódico, 2010-01-14. [dostęp 2023-07-12]. (kat.).
  4. ↑ «Bed & Breakfast», d'Els Amics de les Arts, Disc Català de l'Any. El Punt Avui, 2010-03-31. [dostęp 2023-07-12]. (kat.).
  5. ↑ Els Amics de les Arts aconsegueixen el Disc d'Or amb 'Bed and Breakfast'. ARA, 2011-09-27. [dostęp 2023-07-12]. (kat.).
  6. ↑ Els Amics De Les Arts - Bed & Breakfast (Album). SpanishCharts. [dostęp 2023-07-12]. (ang.).
  7. ↑ Els Amics De Les Arts - Espècies per catalogar (Album). SpanishCharts. [dostęp 2023-07-12]. (ang.).
  8. ↑ ‘Espècies per catalogar' obté el Disc d'Or. El Punt Avui, 2012-04-25. [dostęp 2023-07-12]. (kat.).
  9. ↑ Premis Enderrock 2013. Enderrock. [dostęp 2023-07-12]. (kat.).
  10. ↑ Els Amics de les Arts present Barcelona 2013 song 'La ciutat entre dos blaus'. Mistrzostwa Świata w Pływaniu 2013, 2013-06-13. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-28)]. (ang.).
  11. ↑ Àngels Fàbregues: 'La ciutat entre dos blaus', canción oficial de Barcelona 2013. Sport, 2013-06-15. [dostęp 2023-07-12]. (hiszp.).
  12. ↑ Els Amics de les Arts miran al pasado perdido en el disco 'Només d'entrar hi ha sempre el dinosaure'. La Vanguardia, 2014-04-07. [dostęp 2023-07-12]. (hiszp.).
  13. ↑ Els Amics De Les Arts - Només d'entrar hi ha sempre el dinosaure (Album). SpanishCharts. [dostęp 2023-07-12]. (ang.).
  14. ↑ Premis Enderrock 2015. Enderrock. [dostęp 2023-07-12]. (kat.).
  15. ↑ Els Amics de les Arts reben un altre disc d'or. El Punt Avui, 2015-04-18. [dostęp 2023-07-12]. (kat.).
  16. ↑ “Un estrany poder” es el nuevo disco de Els Amics de les Arts. Efe Eme, 2017-02-25. [dostęp 2023-07-12]. (hiszp.).
  17. ↑ Els Amics De Les Arts - Un estrany poder (Album). SpanishCharts. [dostęp 2023-07-12]. (ang.).
  18. ↑ El palmarès dels Premis Enderrock 2018. Enderrock, 2018-03-07. [dostęp 2023-07-12]. (kat.).
  19. ↑ Eduard Costa deja Els Amics de les Arts. El Periódico, 2018-11-13. [dostęp 2023-07-12]. (hiszp.).
  20. ↑ Els Amics De Les Arts - El senyal que esperaves (Album). SpanishCharts. [dostęp 2023-07-12]. (ang.).
  21. ↑ ‘Allà on volia’ tanca la trilogia discogràfica dels Amics de les Arts. La Manyana, 2023-03-09. [dostęp 2023-07-12]. (kat.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Els_Amics_de_les_Arts&oldid=71947717”