Emilia Herse

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emilia Henryka Herse
Data i miejsce urodzenia

18 września 1880
Warszawa

Data śmierci

31 stycznia 1957

Dziedzina sztuki

fotografia

Emilia Henryka Herse (z domu Limprecht; ur. 18 września 1880 w Warszawie, zm. 31 stycznia 1957[1]) – polska fotografka. Córka Henryka Limprechta i Elżbiety Anny Limprecht oraz matką Adama Bogusława Herse i Anny Zofii Houwalt. 4 stycznia 1899 roku wstąpiła w związek małżeński z Bogusława Herse

W Zakopanem, na stoku Gubałówki, prowadziła salon dla osób ze świata artystycznego, do którego przychodził między innymi Jacek Malczewski[2]. Spędzała wakacje w Zakopanem skąd wędrowała po Tatrach. Jest autorką opisu wycieczki z kapelą góralską pt. Rohacze ("Ziemia" 1912, nr 38), do którego wykonała zdjęcia[3].

W 1897 została konfirmowana w kościele ewangelicko-augsburskim, a później przeszła na katolicyzm[1]. W czasie I wojny św. wraz z mężem należała do Komitetu Obywatelskiego, na którego działalność zbierała fundusze razem ze Stefanią Sempołowską[1]. Między innymi z Henrykiem Sienkiewiczem była współautorką odezwy z 1912, która apelowała o poparcie dla Pomocy Bratniej w Zakopanem[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Emilia „Mita” Henryka Hersowa [online], geni_family_tree [dostęp 2023-03-25] (pol.).
  2. Dom Mody Bogusław Herse dla pokoleń był synonimem luksusu [online], www.onet.pl [dostęp 2023-03-25] (pol.).
  3. a b Aleksander Żakowicz, Fotografia galicyjska do roku 1918 Fotografowie Galicji, Tatr oraz Księstwa Cieszyńskiego, 2008.