Entoria
Entoria – postać z mitologii rzymskiej, córka italskiego pasterza Ikariosa, bohaterka podania związanego ze świątynią Saturna na Kapitolu. Geneza mitu jest niejasna, przypuszczalnie stanowi on rzymską przeróbkę greckiego opowiadania o Erigone[1].
Zgodnie z treścią mitu w zamierzchłych czasach bóg Saturn odwiedził pewnego razu mieszkającego w Lacjum pasterza Ikariosa. Uwiódł jego córkę Entorię, a jego samego nauczył uprawy winorośli oraz wyrobu wina, polecając mu podzielić się tą wiedzą z sąsiadami. Dziewczyna ze związku z bogiem wydała na świat czterech synów, noszących imiona Janus, Hymnus, Faustus i Feliks[1][2]. Ikarios zgodnie z poleceniem bóstwa zaprosił swoich sąsiadów na ucztę, w trakcie której upili się oni winem i zasnęli. Po przebudzeniu, przekonani, że gospodarz chciał ich otruć, zabili go. Wnukowie Ikariosa z rozpaczy powiesili się[1][2].
W jakiś czas później w Rzymie wybuchła zaraza. Gdy Pytia orzekła, że jest to kara zesłana przez Saturna, niejaki Lutatius Catulus dla przebłagania boga wzniósł mu świątynię u stóp Kapitolu, ze stojącym przy niej ołtarzem ozdobionym wizerunkami twarzy czterech synów Entorii. Nazwał także pierwszy miesiąc roku Ianuarius[1][2]. Rodzina Ikariosa została zamieniona przez Saturna w gwiazdy[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 84. ISBN 978-83-04-04673-3.
- ↑ a b c d Philippe Borgeaud: Dionysos, the Wine and Ikarios: Hospitality and Danger. W: A Different God? Dionysos and Ancient Polytheism. edited by Renate Schlesier. Berlin/Boston: De Gruyter, 2011, s. 168. ISBN 978-3-11-022234-0.