Entosphenus macrostoma
| Entosphenus macrostoma[1] | |||
| (Beamish, 1982) | |||
_and_Female_(B)_Lake_Lampreys.jpeg)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Entosphenus macrostoma | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Entosphenus macrostoma – gatunek bezżuchwowca z rodziny minogowatych (Petromyzontidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Płd. część kanadyjskiej wyspy Vancouver. Występuje w zlewisku dwóch jezior: Cowichan oraz Mesachie. Istnieją również niepotwierdzone doniesienia o jego występowaniu na terenie USA.
Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]
Osiąga 11,8–27,3 cm. Masa ciała osobnika o długości około 22 cm wynosi około 20 g. Wzdłuż ciała od 59 do 70 miomerów. Procentowe proporcje długości poszczególnych części ciała są następujące: odcinek przedskrzelowy – 14,3–17,6% długości całkowitej, odcinek skrzelowy 9,4–12,6%, tułów 37,5–48,2%, ogon 20,9–31,7%, oko 2,2–3,5%, przyssawka 6,5–11,7%. Płetwa ogonowa ma kształt łopatkowaty.
Ubarwienie ciała dorosłego, zakonserwowanego osobnika jest jednolicie ciemne, prawie czarne. Płetwy stosunkowo mocno wybarwione. Linia boczna ciemno pigmentowana.
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Ślepice są spotykane w mule lub piasku w spokojnych, przyujściowych (około 100 metrów) odcinkach strumieni wpadających do zamieszkiwanych przez ten gatunek jezior. Osobniki dorosłe schodzą do jezior, gdzie prowadzą pasożytniczy tryb życia przez co najmniej 2 lata. Doświadczenia pokazały, że dorosłe są w stanie przetrwać w słonej wodzie, choć unikają jej mimo możliwości dotarcia do morza.
Odżywianie[edytuj | edytuj kod]
Osobniki dorosłe pasożytują na dwóch gatunkach łososi z rodzaju Oncorhynchus – łososiu Clarka oraz kiżuczu. Wygryzają one rany sięgające głęboko w mięśnie a nawet do jam ciała. Na jednej rybie mogą żerować nawet trzy osobniki Entosphenus macrostoma. Od 50 do 80% ryb występujących w jeziorach zamieszkiwanych przez ten gatunek nosi ślady ataków tego minoga, zaś, szacunkowo,około 15% tych ataków, prawdopodobnie, kończy się śmiercią żywiciela.
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Tarło dobywa się na żwirowych płyciznach w jeziorach, bądź w przyujściowych odcinkach wpadających do nich strumieni, mniej więcej między 1 czerwca a 20 sierpnia.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Entosphenus macrostoma, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ R.J. Beamish. Lampetra macrostoma, a new species of freshwater parasitic lamprey from the west coast of Canada. „Canadian Journal of Fisheries and Aquatic Sciences”. 39 (5), s. 737, 1982. (ang.).
- ↑ a b K. Smith, Entosphenus macrostoma, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2020-1 [dostęp 2020-05-28] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Entosphenus macrostomus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 6 maja 2016]