Erethizontoidea
| Erethizontoidea | |||
| Bonaparte, 1845[1] | |||
 Przedstawiciel nadrodziny – urson amerykański (Erethizon dorsatum) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina |
Erethizontoidea | ||
| Rodziny | |||
| |||
Erethizontoidea – nadrodzina ssaków z infrarzędu jeżozwierzokształtnych (Hystricognathi) w obrębie rzędu gryzoni (Rodentia).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Nadrodzina obejmuje gatunki występujące w Ameryce[2].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do nadrodziny należy jedna występująca współcześnie rodzina[3][2][4]:
- Erethizontidae Bonaparte, 1845 – ursonowate
Opisano również rodzaje wymarłe o niepewnej pozycji systematycznej:
- Kichkasteiromys Boivin, Marivaux, Pujos, Salas-Gismondi, Tejada-Lara, Varas-Malca & Antoine, 2018[5] – jedynym przedstawicielem był Kichkasteiromys raimondii Boivin, Marivaux, Pujos, Salas-Gismondi, Tejada-Lara, Varas-Malca & Antoine, 2018
- Microsteiromys Walton, 1997[6] – jedynym przedstawicielem był Microsteiromys jacobsi Walton, 1997
- Nuyuyomys Boivin & Walton, 2021[7] – jedynym przedstawicielem był Nuyuyomys chinqaska Boivin & Walton, 2021
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ch.L. Bonaparte: Catalogue méthodique des Mammifères d’Europe. Milan: 1845, s. 5. (fr.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 548–550. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-15]. (ang.).
- ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 287. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ M. Boivin, L. Marivaux, F. Pujos, R.M. Salas-Gismondi, J.V. Tejada-Lara, R.M. Varas-Malca & P. Antoine. Early Oligocene caviomorph rodents from Shapaja, Peruvian Amazonia. „Palaeontographica”. Abteilung A. 311 (1–6), s. 87–156, 2018. DOI: 10.1127/pala/2018/0075. (ang.).
- ↑ A.H. Walton: Rodents. W: R.F. Kay, R.H. Madden, R.L. Cifelli & J.J. Flynn (redaktorzy): Vertebrate Paleontology in the Neotropics: The Miocene fauna of La Venta, Colombia. Washington: Smithsonian Institution Press, 1997, s. 395. ISBN 978-1-935623-85-4. (ang.).
- ↑ M. Boivin, L. Marivaux, W. Aguirre-Diaz, A. Benites-Palomino, G. Billet, F. Pujos, R.M. Salas-Gismondi, N.S. Stutz, J.V. Tejada-Lara, R.M. Varas-Malca, A.H. Walton & P. Antoine. Late middle Miocene caviomorph rodents from Tarapoto, Peruvian Amazonia. „PLoS ONE”. 16 (11), s. 15, 2021. DOI: 10.1371/journal.pone.0258455. (ang.).