Erika (pieśń)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Erika to marszowa pieśń używana przez wojsko niemieckie. Marsz został skomponowany przez Hermsa Niela w latach 30, i po niedługim czasie zaczęła być używana w Wehrmachcie, zwłaszcza w Heer oraz w mniejszym stopniu w Kriegsmarine.

Tytuł[edytuj | edytuj kod]

„Erika” (pol. Eryka) to zarówno pospolite[1] niemieckie imię, jak i niemieckie słowo oznaczające wrzos zwyczajny, pospolitą roślinę piaszczysk.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Tekst i melodia pieśni zostały napisane przez Hermsa Niela, niemieckiego kompozytora marszy. Dokładna data powstania utworu nie jest znana – podaje się jednak, że powstał on w latach 30. XX w.[2] Piosenka została wydana w 1938 roku przez wydawnictwo Louis Oertel w Großburgwedel. Była popularna do rozpoczęcia II wojny światowej[3].

Niel, który dołączył do NSDAP w maju 1933 i został kapelmistrzem w Reichsarbeitsdienst, stworzył wiele marszy. Minister Propagandy Joseph Goebbels zauważył, że łatwe do grania piosenki są przydatnym narzędziem propagandowym[3].

Muzyka[edytuj | edytuj kod]

Po każdej linijce tekstu, i za każdym razem przed śpiewaniem imienia „Erika”, występują trzy uderzenia w bęben lub uderzenia stóp (np. maszerujących żołnierzy), pokazane poniżej jako (xxx).

Tekst i tłumaczenie[edytuj | edytuj kod]

Calluna vulgaris, „Erika”

Auf der Heide blüht ein kleines Blümelein (xxx)
und das heißt: (xxx) Erika. (xxx)
Heiß von hunderttausend kleinen Bienelein (xxx)
wird umschwärmt (xxx) Erika (xxx)
denn ihr Herz ist voller Süßigkeit (xxx)
zarter Duft entströmt dem Blütenkleid. (xxx)
Auf der Heide blüht ein kleines Blümelein (xxx)
und das heißt: (xxx) Erika. (xxx)

Na polanie kwitnie sobie kwiateczek (xxx)
A na imię ma (xxx) Erika. (xxx)
Obsiadają go tysiące pszczółeczek (xxx)
Wabi je (xxx) Erika. (xxx)
Jak miód jest serce tej panienki (xxx)
słodka woń bije z jej sukienki. (xxx)
Na polanie kwitnie sobie kwiateczek (xxx)
zwie się on: (xxx) Erika (xxx)

In der Heimat wohnt ein kleines Mägdelein
und das heißt: Erika.
Dieses Mädel ist mein treues Schätzelein
und mein Glück, Erika.
Wenn das Heidekraut rot-lila blüht,
singe ich zum Gruß ihr dieses Lied.
Auf der Heide blüht ein kleines Blümelein
und das heißt: Erika.

W moich stronach żyje sobie blond dzieweczka (xxx)
A na imię jej (xxx) Erika (xxx)
To dziewczątko jest prawdziwym skarbeczkiem mym (xxx)
Szczęście me – Erika (xxx)
Kiedy na polanie kwitnie wrzos (xxx)
ślę jej z serca nutek cały trzos (xxx)
Na polanie kwitnie sobie kwiateczek (xxx)
zwie się on (xxx) Erika (xxx)

In mein’m Kämmerlein blüht auch ein Blümelein (xxx)
und das heißt: (xxx) Erika. (xxx)
Schon beim Morgengrau’n sowie beim Dämmerschein (xxx)
schaut’s mich an (xxx) Erika. (xxx)
Und dann ist es mir, als spräch’ es laut: (xxx)
„Denkst du auch an deine kleine Braut?” (xxx)
In der Heimat weint um dich ein Mägdelein (xxx)
und das heißt: (xxx) Erika (xxx)[4].

W mojej izbie kwitnie także kwiatuszek (xxx)
zwie się on: (xxx) Erika (xxx)
Co dzień z rana patrzy na mnie kwiatek ten (xxx)
To właśnie (xxx) Erika (xxx)
Słyszę jakby w głos pytała mnie (xxx)
czy pamiętasz o dziewczynie swej? (xxx)
W moich stronach płacze za mną dziewczyna (xxx)
A jej imię to (xxx) Erika (xxx)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ DISA 2018 IEEE World Symposium on Digital Intelligence for Systems and Machines, „2018 World Symposium on Digital Intelligence for Systems and Machines (DISA)”, IEEE, 2018, DOI: 10.1109/disa.2018.8490617 [dostęp 2022-06-10].
  2. ↑ Redaktion Onetz: Als ich gesten einsam ging.... onetz.de, 2008-10-18. [dostęp 2020-03-05]. (niem.).
  3. ↑ a b Sabine Berszinski, Modernisierung im Nationalsozialismus?: Eine soziologische Kategorie und Entwicklungen im deutschen Schlager 1933–45, 200 (niem.).
  4. ↑ „Auf der Heide blüht ein kleines Blümelein (Erika)”, volksliederarchiv.de.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Erika_(pieśń)&oldid=68517866”