Ernesto Vidal

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ernesto Vidal
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ernesto José Vidal

Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1921
Buje

Data i miejsce śmierci

luty 1974
Córdoba

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1941–1944 Rosario Central
1945–1953 Peñarol
1953–1955 ACF Fiorentina 29 (6)
1955–1956 Pro Patria 1 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1950–1952  Urugwaj 8 (2)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ernesto José Vidal (ur. 15 listopada 1921 w Buje; zm. 1974[1]), urugwajski piłkarz, napastnik. Mistrz świata z roku 1950.

Z pochodzenia Włoch, urodził się na półwyspie Istria w miejscowości należącym dziś do Chorwacji. W 1923 jego rodzina wyjechała do Argentyny. W tym kraju stawiał pierwsze piłkarskie kroki i do 1943 grał w Rosario Central. W następnym roku został piłkarzem urugwajskiego CA Peñarol. Z klubem z Montevideo zdobywał mistrzostwo kraju w latach 1944, 1945, 1949 oraz 1951. Został naturalizowany i trafił do reprezentacji Urugwaju. Znalazł się w kadrze na MŚ 50 i podczas turnieju zagrał w trzech meczach (1 gol). W finale z Brazylią zastąpił go Rubén Morán. W 1953 wrócił do Włoch i grał w Fiorentinie. Obdarzano go przydomkiem El Patrullero.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. when did ernesto vidal die – Evi [online], www.trueknowledge.com [dostęp 2017-11-23].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]