Estadio Carlos Salazar Hijo
Estadio Municipal Carlos Salazar Hijo | |
Przydomek: Coloso de Santa Cristina | |
Państwo | |
---|---|
Adres |
8a. Calle 2-60, Zona 2, Santa Cristina, Mazatenango |
Koszt budowy |
8 milionów quetzali |
Data budowy |
1963–1966 |
Klub | |
Inauguracja |
24 listopada 1966 |
Pojemność stadionu |
12 000 |
Nawierzchnia boiska |
trawiasta |
Położenie na mapie Gwatemali | |
14°31′54″N 91°30′33″W/14,531667 -91,509167 |
Estadio Municipal Carlos Salazar Hijo – stadion piłkarski w gwatemalskim mieście Mazatenango, w departamencie Suchitepéquez. Obiekt może pomieścić 12 000 widzów, a swoje mecze rozgrywa na nim drużyna CSD Suchitepéquez.
Stadion powstał dzięki zbiórce pieniężnej, zorganizowanej przez lokalnego prezentera radiowego Carlosa Salazara Jr., na którego cześć został potem nazwany[1]. Budowa obiektu rozpoczęła się 24 sierpnia 1963, zaś uroczyste otwarcie miało miejsce 24 listopada 1966[1]. Koszt prac wyniósł 8 milionów quetzali gwatemalskich[1].
Obiekt ma pięć trybun, z czego trzy są odkryte, jedna częściowo zadaszona (południowa), a jedna zadaszona całkowicie (północna)[2]. Dysponuje stanowiskami medialnymi oraz salą prasową. Do stadionu przylega kompleks sportowy, w którego skład wchodzi basen, korty tenisowe, odkryte boiska do papi futbol oraz siedziba klubu CSD Suchitepéquez[2]. Jest pierwszym gwatemalskim stadionem spoza stolicy, na którym zamontowano sztuczne oświetlenie[2].
Jest uznawany za jeden z najbardziej historycznie zasłużonych stadionów nie tylko dla południa kraju, ale dla całej gwatemalskiej piłki nożnej[2]. W ramach różnych rozgrywek gościły na nim czołowe drużyny Europy i Ameryki, takie jak Atlético Madryt, CA San Lorenzo de Almagro, Tigres UANL czy Deportivo Saprissa[1][2]. Znajduje się w dzielnicy Santa Cristina, dlatego jest niekiedy określany przydomkiem „Coloso de Santa Cristina” („Kolos z Santa Cristina”)[3].
W 2000 roku stadion otrzymał autoryzację od FIFA, pozwalającą na rozgrywanie meczów eliminacyjnych do mistrzostw świata[4]. Seniorska reprezentacja Gwatemali zagrała na nim spotkania eliminacyjne z USA (lipiec 2000, 1:1) i Kostaryką (listopad 2000, 2:1), a następnie mecze towarzyskie z Salwadorem (marzec 2001, 1:1) i Boliwią (marzec 2011, 1:1).
W 2020 roku podczas pandemii COVID-19 obiekt tymczasowo pełnił rolę miejskiego placu handlowego, aby częściowo zapobiec dużym skupiskom ludzkim[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d ¡60 AÑOS DE FUNDACIÓN DEL CSD SUCHITEPÉQUEZ!. [w:] Estadios de fútbol de Guatemala y mas [on-line]. Facebook, 25 listopada 2020. [dostęp 2021-03-08]. (hiszp.).
- ↑ a b c d e ¡¡EL COLOSO DE SANTA CRISTINA¡¡. [w:] Estadios de fútbol de Guatemala y mas [on-line]. Facebook, 10 lipca 2019. [dostęp 2021-03-09]. (hiszp.).
- ↑ a b Luis López: El mítico Carlos Salazar hijo de Mazatenango presta sus instalaciones por el covid-19. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 13 kwietnia 2020. [dostęp 2021-03-09]. (hiszp.).
- ↑ Sandra Zumbado Alvarado: FIFA aprobó estadios. [w:] La Nación [on-line]. nacion.com, 5 czerwca 2000. [dostęp 2021-03-09]. (hiszp.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Estadio Municipal Carlos Salazar Hijo, [w:] baza Soccerway (stadiony) [dostęp 2021-03-09] .