Przejdź do zawartości

Eudoksjusz I Szalony

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eudoksjusz (Otto) I Szalony
hrabia Vermandois
Okres

od 1080
do 1085

Poprzednik

Herbert IV de Vermandois

Następca

Hugo de Vermandois

hrabia Valois
Okres

od 1080
do 1085

Poprzednik

Herbert IV de Vermandois

Następca

Hugo de Vermandois

Dane biograficzne
Dynastia

Herbertyni

Data urodzenia

ok. 1059

Data śmierci

po 1085

Ojciec

Otton de Vermandois

Żona

Hedwiga

Eudoksjusz I Szalony, także Otto II Szalony (fr. Eudes (II) l’Insensé; ur. ok. 1059; zm. po 1085) – formalny hrabia Vermandois i Valois w latach 1080–1085.

Ostatni męski przedstawiciel dynastii Herbertynów, wywodzącej się od Bernarda Longobardzkiego, nieślubnego syna Pepina (syna Karola Wielkiego) – tym samym ostatni z Karolingów (w linii prostej). W hrabstwach objął władzę po śmierci swego ojca Herberta IV w 1080, mimo że został wydziedziczony przez ojca. Valois odziedziczył po matce, Adelajdzie, córce Raula III Wielkiego de Valois. Pięć lat później rada baronów odebrała mu władzę, a powierzyła ją mężowi jego siostry Adelajdy, Hugo de Vermandois, synowi króla Henryka I. Dał mu on za żonę Hedwigę, córkę żołnierza mojego Viromandensisa, dzięki której objął władzę nad Saint-Simon. Zmarł po 1085 roku.

W XVII wieku Claude Rouvroy (de Saint-Simon), faworyt Ludwika XIII, powoływał się na fałszywe dokumenty, które wskazywały na to, że jest potomkiem Eudoksjusza. Na tej podstawie on i jego potomkowie zostali panami Saint-Simon i dodali ten człon do swego nazwiska.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]