Eurema herla
| Eurema herla | |||
| (Macleay, 1826) | |||
.jpg)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Eurema herla | ||
| Synonimy | |||
| |||
Eurema herla – gatunek motyla z rodziny bielinkowatych i podrodziny Coliadinae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1826 roku przez Williama Sharpa Macleaya pod nazwą Pieris herla. Później przeniesiony został do rodzaju Terias, który ostatecznie zsynonimizowano z Eurema[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Samce osiągają średnio 30, a samice 34 mm długości przedniego skrzydła. Wierzch skrzydła przedniego jest kremowożółty do żółtego z ciemnobrązową plamą wierzchołkową o równomiernie zakrzywionej krawędzi wewnętrznej. Jego spód jest u samców żółty, u samic zaś żółto-kremowy lub żółto-różowy. Wierzch skrzydła tylnego jest kremowożółty do żółtego, o czarnej przepasce terminalnej rozbitej na słabo widoczne kropki na końcach żyłek. Spód jego jest w porze wilgotnej żółty lub kremowy, w suchej zaś różowy lub brązoworóżowy; występować mogą na nim ciemnoszare paski[2].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owad ten zasiedla trawiaste zadrzewienia. Przypuszczalnie na świat przychodzi kilka pokoleń w ciągu roku. Postacie dorosłe spotykane są we wszystkich miesiącach, ale do rozrodu dochodzi tylko latem i jesienią. W porze suchej osobniki dorosłe gromadzą się w refugiach, wybierając zwykle tereny suchsze i bardziej otwarte. Gąsienice są fitofagami żerującymi na roślinach z rodzajów Chamaecrista[2] i strączyniec, należących do bobowatych[1].
Gatunek endemiczny dla Australii[2][1], rozmieszczony wzdłuż wybrzeży od północnej Australii Zachodniej przez północne Terytorium Północne, północny i wschodni Queensland po wschodnią Nową Południową Walię[2].