Przejdź do zawartości

Ewa Katarzyna Janus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewa Janus
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk technicznych
Specjalność: technologia organiczna[1]
Alma Mater

Politechnika Szczecińska

Doktorat

5 lipca 1999[1][2] – technologia chemiczna
Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej Politechnika Szczecińska

Habilitacja

25 marca 2014[1][2] – technologia chemiczna
Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie

Ewa Katarzyna Janus – polska inżynier, doktor habilitowany nauk technicznych[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1994 r. ukończyła studia chemiczne w Politechnice Szczecińskiej[2], w 1999 r. obroniła pracę doktorską pt. Synteza eterów allilowych wybranych dioli C4, której promotorem była dr hab. Miłka Antoszczyszyn, w 2014 r. habilitowała się na podstawie pracy zatytułowanej Chemia i technologia wybranych reakcji Dielsa-Aldera w cieczach jonowych[1][2].

Pracuje w Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym w Szczecinie, oraz należy do Rady Dyscypliny Naukowej - Inżynierii Chemicznej ZUT[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Dr hab. inż. Ewa Katarzyna Janus, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-06-15].
  2. a b c d e f Ewa Katarzyna Janus dr hab.. ludzie.nauka.gov.pl. [dostęp 2024-06-15].