Przejdź do zawartości

Exobasidium japonicum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Exobasidium japonicum
Ilustracja
Owocnik na azalii
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

płaskosze

Rząd

płaskoszowce

Rodzina

płaskoszowate

Rodzaj

płaskosz

Gatunek

Exobasidium japonicum

Nazwa systematyczna
Exobasidium japonicum Shirai
Bot. Mag., Tokyo 10: 52 (1896)

Exobasidium japonicum Shirai – gatunek grzybów z klasy płaskoszy (Exobasidiomycetes)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Exobasidium, Exobasidiaceae, Exobasidiales, Exobasidiomycetidae, Exobasidiomycetes, Ustilaginomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1896 r. Mitsutarô Shirai[1]. Synonimy:

  • Exobasidium caucasicum Woron. 1921
  • Exobasidium japonicum var. hypophyllum Ezuka 1990
  • Exobasidium vaccinii var. japonicum (Shirai) McNabb 1962[2].

Jest jednym z patogenów wywołujących występującą również w Polsce grzybową chorobę o nazwie gruboszowatość różanecznika[3].

Morfologia i rozwój[edytuj | edytuj kod]

U porażonych roślin powoduje deformację całych liści lub ich części. Pojawiają się na nich bardzo widoczne, blade, mięsiste, bezkształtne galasy o średnicy do 3 cm. Dolna powierzchnia tych galasów pokrywa się kredowobiałym hymenium. Podstawki zwykle z 4–5, czasami 2–6 sterygmami. Bazydiospory proste lub zakrzywione i zwykle kolankowate powyżej wnęki, o wymiarach 12–20 × 3–4,5 µm. Podczas wzrostu na agarze grzybnia wytwarza konidia o wymiarach 5–25 × 1–3 µm i kształcie od igiełkowatego do wrzecionowatego. Konidia występują również na galasach[4].

Exobasidium japonicum w Europie stał się znany na początku tego stulecia, a obecnie rozprzestrzenił się i została odnotowany wszędzie tam, gdzie rosną azalie. Jego żywicielami są różaneczniki z grupy azalii. Większość uprawianych odmian azalii jest podatna na E. japonicum i może on spowodować duże straty w uprawie tych roślin, zwłaszcza w szklarniach. Najbardziej prawdopodobną metodą infekcji są bazydiospory przenoszone drogą powietrzną, gdy wylądują na rozwijających się pąkach lub młodych liściach. Mogą być przenoszone przez wiatr lub rozbryzgi deszczu[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-08-16] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2022-08-16] (ang.).
  3. Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.
  4. a b Exobasidium japonicum [online], Mycobank [dostęp 2022-08-16] (ang.).