Fale Tkaczenki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Fale Tkaczenkifale w cieczach w stanie nadciekłym i, ogólniej, w kondensatach Bosego-Einsteina, polegające na poprzecznych drganiach linii wirów w ośrodku.

Wirowanie obszaru nadciekłego może się odbywać jedynie przez tworzenie się w cieczy wirów kwantowych, w których cyrkulacja pola prędkości cząstek okrążających wir jest skwantowana i wynosi gdzie jest stałą Plancka, zaś masą cząstki cieczy[1].

Gdy ciecz nadciekła wiruje jako całość to w stanie równowagi tworzy się w niej szereg wirów kwantowych o osiach równoległych i obracających się w tym samym kierunku, każdy z nich w stanie o najniższej dozwolonej cyrkulacji

Gęstość wirów w cieczy zależy od tempa rotacji zbiornika i przykładowo dla ciekłego helu wynosi[1]:

Centralny obszar wiru, nazywany linią wiru a będący osobliwością równania kwantyzacji cyrkulacji, ma wtedy bardzo małą średnicę (dla ciekłego helu jest ona rzędu 10−10 m)[2] i powinien pozostawać pusty lub być wypełniony cieczą w stanie innym niż nadciekły.

Wiry obracające się w tym samym kierunku odpychają się i linie wirów w obracającym się obszarze ośrodka nadciekłego rozkładają się równomiernie w płaszczyźnie prostopadłej do osi ich obrotu, tworząc regularną trójkątną sieć[2][3]. Sieć taką obserwuje się także w nadprzewodnikach, ale jedynie w fazie stałej.

Sieć ta charakteryzuje się niewielką, ale nieznikającą sztywnością i podobnie jak w ciałach stałych mogą się w takiej sieci rozchodzić fale poprzeczne, nazwane falami Tkaczenki – od nazwiska fizyka, który zaproponował teoretycznie istnienie tego zjawiska[4].

Fale te nie zmieniają lokalnie gęstości cieczy, a jedynie powodują przesunięcia względem siebie linii poszczególnych wirów. Jednak zmniejszenie odległości w kierunku poprzecznym, wynikające z geometrii sieci, jest spowodowane zmniejszeniem odległości między osiami wirów w kierunku podłużnym. Dlatego spostrzeżenie, że kwantyzacja cyrkulacji pola prędkości wytwarza fale poprzeczne jest wnioskiem bardzo zaskakującym i zaskakującą własnością stanu nadciekłego.

Doświadczalnie istnienie fal Tkaczenki w ciekłym helu potwierdzono w roku 1980[5].

Materia w fazie nadciekłej może podlegać szybkiej rotacji we wnętrzu gwiazd neutronowych. Popow przypuszcza, że fale Tkaczenki wzbudzane przez trzęsienia skorupy takiej gwiazdy i rozchodzące się w jej wnętrzu mogłyby wpływać na jej ruch obrotowy. Miałoby to stanowić alternatywne wyjaśnienie zjawiska nagłych zmian prędkości rotacji pulsarów oraz ich precesji[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Richard P. Feynman. Application of Quantum Mechanics to Liquid Helium. „Progress in Low Temperature Physics”. 1, s. 17–53, 1954. North-Holland. (ang.). 
  2. a b Carlo F. Barenghi: Quantum Fluids and Vortices. School of Mathematics and Statistics, Newcastle University, 2009. s. 53–57. [dostęp 2010-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-12)]. (ang.).
  3. J.R. Abo-Shaeer, C. Raman, J.M. Vogels, W. Ketterle. Observation of Vortex Lattices in Bose-Einstein Condensates. „Science”. 292 (5516), s. 476–479, 2001-04-20. DOI: 10.1126/science.1060182. (ang.). 
  4. V.K. Tkachenko. „Sov. J. Exp. Theor. Phys.”. 23, s. 1049, 1966. 
  5. C.D. Andereck, J. Chalups, W.I. Glaberson. Tkachenko Waves in Rotating Superfluid Helium. „Physical Review Letters”. 44 (1), s. 33–36, 1980. DOI: 10.1103/PhysRevLett.44.33. (ang.). 
    C. David Andereck, W.I. Glaberson. Tkachenko waves. „Journal of Low Temperature Physics”. 48 (3–4), s. 257–296, 1982. DOI: 10.1007/BF00681573. (ang.). 
  6. S.B. Popov. Tkachenko waves, glitches and precession in neutron stars. „Astrophysics and Space Science”. 317 (3–4), s. 175–179, 2008. DOI: 10.1007/s10509-008-9871-y. arXiv:0808.3040v2. (ang.).