Festiwal Czerwonej Kaliny w Szmańkowcach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Festiwal Czerwonej Kaliny
Фестиваль «Червона калина»
Ilustracja
Lata aktywności

1991, od 2011

Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Szmańkowce

Festiwal w 2017
Festiwal w 2018

Festiwal Czerwonej Kaliny (ukr. Фестиваль «Червона калина») – regionalny festiwal artystyczny poświęcony rocznicy urodzin Stepana Czarneckiego. Odbywa się corocznie w październiku we wsi Szmańkowce w obwodzie tarnopolskim na Ukrainie. Po raz pierwszy odbył się 26 maja 1991 r. wraz z odsłonięciem pomnika Stepana Czarneckiego[1].

Podczas festiwalu prezentowane są amatorskie występy gości z Tarnopola, powiatu, miasta, powiatowego domu kultury, szkół pedagogicznych i medycznych, Terebovlya Zawodowego Kolegium Kultury i Sztuki. W ramach festiwalu odbywa się również wystawa-kiermasz powiatowych rzemieślników, na którym można kupić ich wyroby.

Historia[edytuj | edytuj kod]

1991[edytuj | edytuj kod]

Na miesiąc przed pierwszym świętem na terenie dawnej parafii zasadzono 110 krzewów czerwonej kaliny (kaliny koralowej) z okazji 110. rocznicy urodzin poety[2].

Festiwal odbył się 26 maja 1991 r. wraz z odsłonięciem pomnika Stepana Czarneckiego (inicjatorką instalacji była Nadija Proćkiw[3]). Następnie obchodzono 110-lecie rodaka. Akcję zorganizowała Hałyna Suszelnyćka, rodaczka i szefowa wydziału kultury. Obecna była także córka poety Ołeksandra Czarnećka-Kuczma[4].

Podczas festiwalu po raz pierwszy na stadionie załopotały niebiesko-żółte flagi obok flag czerwonych.

2011[edytuj | edytuj kod]

Miał miejsce 9 października[5].

2013[edytuj | edytuj kod]

Miał miejsce 13 października. Na festiwalu obecny był autor pomnika Stepana Czarnieckiego, rzeźbiarz Iwan Mularczuk[6].

2015[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza część festiwalu odbyła się 4 października we wsi Szmańkowce, a druga 14 października na zamku Czortków[7].

2016[edytuj | edytuj kod]

Miał miejsce 14 października.

W ramach festiwalu „Czerwona Kalina” ustanowiono rekord Ukrainy za „Najbardziej masowe wykonanie hymnu strzeleckiego Ukrainy”[8].

2017-2018[edytuj | edytuj kod]

Miał miejsce 14 października[9][10].

2019[edytuj | edytuj kod]

Miał miejsce 14 października.

Na festiwalu gościła prawnuczka poety Ołesia Czajkowśka i jej rodzina[11].

2020[edytuj | edytuj kod]

Odbył się 14 października[12].

2021[edytuj | edytuj kod]

Odbył się 14 października[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Обласний фестиваль мистецтв української національної пісні «Червона калина» w serwisie YouTube // Чортківська центральна бібліотека, 17.10.2013.
  2. Анна Блаженко, І червоні грона калини... // Голос народу, 16.4.1991, s. 4.
  3. Левицький В.: Процьків Надія Федорівна. W: Тернопільський енциклопедичний словник. редкол.: Г. Яворський та ін.. T. 4: А—Я. Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2010, s. 492. ISBN 978-966-528-318-8. (ukr.)
  4. Анна Блаженко, І нам воскреснути пора // Голос народу, № 48-49 (1.6.1991), s. 5 (Цінності).
  5. Оксана Свистун, «Клянуся: орлинії крила розпущу ще раз і злину горою» / Оксана Свистун // Голос народу, № 42 (14.10.2011), s. 4 (Фестиваль).
  6. Любомир Габруський, «А ми тую червону калину підіймемо…» // Голос народу, № 42 (18.10.2013), s. 7 (Фестиваль).
  7. Оксана Свистун, Не журися, славна Україно, – червону калину таки підіймемо // Голос народу, № 42 (9.10.2015), s. 7 (Фестиваль).
  8. Оксана Свистун, Хай цвіте, хай цвіте «Червона калина»! // Голос народу, № 43 (21.10.2016), s. 7 (Нотатки з фестин).
  9. Під гронами «Червоної калини» // Голос народу, № 13 (20.10.2017), s. 7.
  10. «Червона калина» – визрілі китиці // Голос народу, № 42 (19.10.2018), s. 7.
  11. Максим Огородник, У Шманьківцях на Покрови відбулися червонокалинівські фестини // Чортків.City, 15.10.2019.
  12. Максим Огородник, Як одне із сіл Чортківщини вшанувало свого славетного земляка (+фоторепортаж) // Чортків.City, 14.10.2020.
  13. Любомир Габруський, Хай живе «Червона калина»! На Чортківщині відбувся обласний фестиваль національно-патріотичної пісні // Чортків.City, 15.10.2021.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Надія Мориквас, Меланхолія Степана Чарнецького // Світ, 2005.
  • Мстислав Гуменюк, Час нестримно плине… // Голос народу, № 41 (7.10.2011), s. 5 (Нарис-спогад); № 43 (21.10.2011), s. 4 (Нарис-спогад).