Filostachys złotobruzdowy

Filostachys złotobruzdowy
	; Filostachys złotobruzdowy w Wangjianglou Park -Chengdu, Chiny
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	filostachys
Gatunek	filostachys złotobruzdowy
	Nazwa systematyczna
	Phyllostachys aureosulcata McClure; J.Wash.Acad.Sci. 35(9),1945
	Multimedia w Wikimedia Commons

Filostachys złotobruzdowy^[3] (Phyllostachys aureosulcata McClure) – gatunek bambusa z rodziny wiechlinowatych (traw). Naturalnie występuje w Chinach w prowincjach Jiangsu, Zhejiang i Anhui. Uprawiany w Europie i Ameryce Północnej jako roślina ozdobna ze względu na dużą zimotrwałość^[4]. Roślina może być z powodzeniem uprawiana także w warunkach klimatycznych Polski^[5], posiada kilka odmian uprawnych (kultywarów) i form botanicznych.

Morfologia

Pędy żółtozielone z upływem czasu w bruzdach przebarwiają się na kolor żółty. Na stanowiskach naturalnych dorasta maksymalnie do wysokości 10 m przy średnicy pędów 1–4 cm^[6], które czasami w dolnej części nie rosną prosto tylko w formie fantazyjnych zygzaków^[5]. Pochwy pędowe paskowane bez plam lub z nielicznymi plamami. Liście ciemnozielone długości 5–17 cm^[6].

Zastosowanie

Bambus uprawiany w Europie od drugiej połowy XX wieku jako roślina ozdobna. Formy botaniczne i odmiany uprawne różnią się od gatunku między innymi kolorystyką pędów.

Wybrane formy i odmiany uprawne:

f. pekinensis
f. aureocaulis
f. spectabilis
'Harbin'
'Harbin Inversa'

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-03-13] (ang.).
↑ Szymon Hoser, Wojciech Hoser, Katarzyna Nawrocka. Próba uporządkowania polskiego nazewnictwa bambusów przydatnych do uprawy w rodzimych warunkach klimatycznych.. „Wiadomości Botaniczne”. 61, 2017. Polskie Towarzystwo Botaniczne. DOI: 10.5586/wb.2017.001. ISSN 2543-6503. (pol.).
↑ Dieter Ohrnberger: The Bamboos of the world. Amsterdam: Elsevier, 1999. ISBN 0-444-50020-0.
↑ ^a ^b Szymon Hoser: Bambusy mrozoodporne w naszych warunkach klimatycznych. e-book: self-publisher, 2016, s. 92. ISBN 978-8-3932-6060-7.
↑ ^a ^b Rick Darke: Manual of Grasses. Londyn: The Macmillan Press LTD, 1992, s. 169, seria: The New Royal Horticultural Society Dictionary of Gardening. ISBN 0-333-615352.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-03-13] (ang.).

[hoser-3] Szymon Hoser, Wojciech Hoser, Katarzyna Nawrocka. Próba uporządkowania polskiego nazewnictwa bambusów przydatnych do uprawy w rodzimych warunkach klimatycznych.. „Wiadomości Botaniczne”. 61, 2017. Polskie Towarzystwo Botaniczne. DOI: 10.5586/wb.2017.001. ISSN 2543-6503. (pol.).

[Ohrnberger-4] Dieter Ohrnberger: The Bamboos of the world. Amsterdam: Elsevier, 1999. ISBN 0-444-50020-0.

[Szymon1-5] Szymon Hoser: Bambusy mrozoodporne w naszych warunkach klimatycznych. e-book: self-publisher, 2016, s. 92. ISBN 978-8-3932-6060-7.

[Dark-6] Rick Darke: Manual of Grasses. Londyn: The Macmillan Press LTD, 1992, s. 169, seria: The New Royal Horticultural Society Dictionary of Gardening. ISBN 0-333-615352.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]