Flavio Cipolla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Flavio Cipolla
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

20 października 1983
Rzym

Wzrost

173 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

2003

Zakończenie kariery

aktywny

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

70 (23 kwietnia 2012)

Australian Open

2R (2009, 2012)

Roland Garros

2R (2007)

Wimbledon

1R (2011, 2012)

US Open

3R (2008)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

75 (14 lipca 2008)

Australian Open

2R (2012, 2013)

Roland Garros

1R (2012)

Wimbledon

2R (2008, 2017)

US Open

1R (2012)

Flavio Cipolla (ur. 20 października 1983 w Rzymie) – włoski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę tenisową Cipolla rozpoczął w 2003 roku.

W grze pojedynczej, oprócz zwycięstw w turniejach rangi ITF Futures, wygrał pięć imprez kategorii ATP Challenger Tour, zwyciężając najpierw w maju 2006 roku w Turynie, rok później w Trani i Genui, w styczniu 2008 roku w Numei, a w lutym 2011 roku w Burnie.

Na początku maja 2016 roku triumfował w zawodach ATP World Tour w grze podwójnej w Stambule, a partnerował mu Dudi Sela.

W marcu roku 2009 Cipolla zadebiutował w reprezentacji Włoch w Pucharze Davisa w rundzie przeciwko Słowacji. Swój singlowy pojedynek wygrał z Lukášem Lackiem, natomiast w deblu razem z Potito Starace przegrali z duetem Michal MertiňákFilip Polášek.

W rankingu gry pojedynczej Włoch najwyżej był na 70. miejscu (23 kwietnia 2012), a w klasyfikacji gry podwójnej na 75. pozycji (14 lipca 2008).

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (1–0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1 maja 2016 Stambuł Ceglana Izrael Dudi Sela Argentyna Andrés Molteni
Argentyna Diego Schwartzman
6:3, 5:7, 10–7

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]