Przejdź do zawartości

Flażolet wyciskany

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przykład riffu z zastosowaniem flażoletów wyciskanych – piskliwe dźwięki, wtrącone między przesterowany akompaniament (zagrany staccato z tłumieniem) oraz solo

Flażolet wyciskany (ang. pinch harmonics) – technika gry na gitarze elektrycznej pozwalająca uzyskać piskliwy, przenikliwy ozdobnik[1][2]. Stosowana w riffach i solówkach[3], w muzyce heavymetalowej i hardrockowej[1][4].

Wykonanie ozdobnika wymaga ustawienia wysokiego poziomu przesteru na wzmacniaczu gitarowym[1]. Technikę wykonuje się dłonią trzymającą piórko. Należy je trzymać krótko, ledwo wystające poza kontur kciuka. Strunę należy uderzyć ze znacznym akcentem w taki sposób, żeby opuszek kciuka prześlizgnął się po strunie w tym samym momencie, lub ułamek sekundy po piórku[1][5]. Efekt spotęgować można dodając mocne, głębokie vibrato[1][6].

Gitarzystami wykorzystującymi flażolety wyciskane są m.in. Zakk Wylde i Steve Morse[1][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Wójcik 2018 ↓, "Technika flażolet wyciskany".
  2. Zeifert 2016 ↓, "wideo, 0:14".
  3. a b Zeifert 2016 ↓, "wideo, 0:37".
  4. Zeifert 2016 ↓, "wideo, 0:20".
  5. Zeifert 2016 ↓, "wideo, 1:17".
  6. Zeifert 2016 ↓, "wideo, 7:44".

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]