Kciuk
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Kciuk (łac. pollex) – u naczelnych pierwszy palec ręki przeciwstawny czterem pozostałym. Od pozostałych palców różni się także tym, że składa się z dwóch, a nie trzech paliczków – w tym podobny jest do palucha stopy. Kciuk zapewnia chwytność dłoni.
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie w języku polskim kciuk nazywany był palcem (stąd zgrubienie paluch i powiedzenie: Sam jak palec). Zaś pozostałe palce określane były formą pochodną o prasłowiańskiego *prst[1] (por. cz. prst, chorw. prst czy lit. pirštas).
Zmiana nazwy nastąpiła pod wpływem religii chrześcijańskiej. Paluch jest bowiem palcem używanym w trakcie obrzędu chrztu do kreślenia znaku krzyża na czole, stąd powstały dawne formy krzciuk skrócone do współczesnej kciuk.[2]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ dr Maciej Malinowski: Zostaniesz kiedyś sam jak palec (pol.). Obcy język polski, 2002-07-17. [dostęp 2020-10-06].
- ↑ Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2005. ISBN 83-08-03648-1.