Fleming (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Fleming (Flemming) – herb szlachecki.

W polu błękitnym, wilk biały, ukoronowany, z klejnotem czerwonym w łapach. Klejnot: ogon pawi.

  • Najwcześniejsze wzmianki:

Indygenat z 1700.

Fleming, Flemming.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]