Fonola
Fonola – mechaniczny instrument muzyczny z grupy idiofonów języczkowych[1]. Ma formę skrzynki z wystającą korbą. Wewnątrz umieszczona jest wiatrownica, metalowe języczki (elementy dźwiękotwórcze), mieszki i wałki z perforowaną taśmą[2]. Kręcąc korbą wprowadza się w ruch wałki oraz taśmę[1], której otwory przemieszczają się wzdłuż mechanizmu sterującego wentylami[2]. Te z kolei otwierają drogę strumieniowi powietrza do języczków[1].
Fonola wynaleziona była około połowy XIX wieku do użytku domowego[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c fonola, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2024-02-07].
- ↑ a b c Baculewski et al. 2006 ↓, s. 272.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Baculewski et al.: Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-13410-0.