Francisco Peralta del Campo
 La salida del circo, 1897. | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Francisco Peralta del Campo (ur. 1837 w Sewilli, zm. 1897 w Rzymie) – hiszpański malarz pochodzący z Andaluzji.
Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Sewillii, gdzie był uczniem Eduarda Cano i Antonia Cabrala. Wziął udział w Krajowej Wystawie Sztuk Pięknych w latach 1864 i 1866 prezentując obrazy La primavera, Un frutero i Un pensamiento, za które otrzymał wyróżnienie cum laude[1].
W 1868 r. wyjechał na studia do Włoch, zatrzymując się w Rzymie i Wenecji. Był przyjacielem José Villegasa i Luisa Jiméneza y Aranda.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Enrique Valdivieso González: Pintura sevillana del siglo XIX. Sewilla: Guadalquivir, 1981, s. 139. ISBN 84-472-0576-2.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Manuel Ossorio y Bernard: Galería Biográfica de artistas españoles del siglo XIX, 2. edycja poszerzona. Madryt: Librería Gaudí, 1975, s. 523. ISBN 12-746-9165-6.