Frithiofowa saga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Esaias Tegnér, duchowny i literat
Podpis Esaiasa Tegnéra
Pomnik Esaiasa Tegnéra w Växjö
Romantycy szukali inspiracji w dawnych dziejach poszczególnych narodów. Poeci skandynawscy odwoływali się do dziedzictwa wikingów i literatury islandzkiej

Frithiofowa saga – poemat epicki szwedzkiego biskupa i poety Esaiasa Tegnéra, opublikowany w 1825. Utwór jest romantyczną adaptacją staroislandzkiej sagi[1][2][3]. Składa się z dwudziestu czterech pieśni.

Forma[edytuj | edytuj kod]

Epos składa się z pieśni pisanych przy użyciu różnych miar wierszowych i różnych typów strof[4]. Poeta wykorzystał między innymi heksametr, dystych, strofę czterowersową i oktawę[5], czyli strofę ośmiowersową rymowaną abababcc[6][7]. Z tego względu utwór Tegnéra stanowi syntezę tradycji północnej, islandzkiej, i południowej, greckiej i romańskiej[3].

"Hur skönt ler solen, huru vänligt hoppar
dess milda stråle ifrån gren till gren!
Allfaders blick, i aftondaggens droppar
som i hans världshav lika klar och ren!
Hur röda färgar hon ej bergens toppar!
O! det är blod på Balders offersten!
I natt är snart det hela land begravet,
snart sjunker hon, en gyllne sköld, i havet.

Przekłady[edytuj | edytuj kod]

Epos Tegnéra wzbudził duże zainteresowanie także poza granicami Szwecji. Był tłumaczony między innymi na język angielski. Jako pierwszy Frithiofową sagę przełożył na język polski Roman Zmorski.

Wreszcie, jak pragnęli sami,
w grobach złożem, spoczęli
Bele król i Torsten stary.
Po obu brzegach zatoki
Wznoszą się krągłe mogiły
rozdzielonych śmiercią druhów.
Helge i Halfdan objęli,
za zgodą ludu, dziedzictwo
Społem nad państwem ojcowskiem;
Frithjof zaś, jako jedynak.
Nie dzieląc z nikim, sam objął
dwór rodzicielski we Framnos.
Na trzy mil długą dziedzinę
ze trojga stron graniczyły
Doliny i góry strome,
z czwartej oblewało morze.[8]

W 1957 Frithiofowa saga została wydana w serii Biblioteka Narodowa w przekładzie Stanisława Wałęgi[9].

Zobacz też: Nordens Guder

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Esaias Tegnér, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-01-07] (ang.).
  2. Peter Fjagesund: The Dream of the North: A Cultural History to 1920. books.google.pl. s. 327. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  3. a b Margaret Clunies Ross, Lars Lönnroth: Margaret Clunies Ross and Lars Lönnroth The Norse Muse Report from an International Research Project. userpage.fu-berlin.de. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  4. The Nordic Languages, Vol. 2. books.google.pl. s. 1543. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  5. Dublin University Magazine: A Literary and Political Journal, Vol. 6. books.google.pl. s. 524. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  6. Ottava rima. PoetryFoundation.org. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  7. ottava rima, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-01-07] (ang.).
  8. Poezye Romana Zmorskiego, F.A. Brockhaus, Lipsk. Archive.org, 1866. s. 207. [dostęp 2017-01-07]. (pol.).
  9. Frithiofowa saga / Jezajasz Tegnér; przeł., wstępem i objaśnieniami opatrzył Stanisław Wałęga.. chamo.bj.uj.edu.pl. [dostęp 2017-01-07]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Esaias Tegnér: Frithiofs saga. sv.wikisource.org. [dostęp 2017-01-07]. (szw.).