Górska Szoria

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szoria

Górska Szoria (szor. Тағлығ Шор[1][2]; ros.: Горная Шория, Gornaja Szorija) – region w azjatyckiej części Rosji w południowej części obwodu kemerowskiego, obejmujący odnogi Wyżyny Sałairskiej, Gór Abakańskich i Ałatau Kuźnieckiego. W krajobrazie dominują średniej wysokości góry pokryte głównie tajgą osikowo-jodłową. Występują złoża węgla kamiennego, rudy żelaza, rudy manganu i złota. Gospodarka regionu oparta jest głównie na wydobyciu rud żelaza, węgla i przemyśle drzewnym. Górska Szoria stanowi zaplecze surowcowe dla zakładów metalurgicznych w Nowokuźniecku. Przez region przebiegają linie kolejowe Nowokuźnieck–Tasztagoł i Nowokuźnieck–Abakan. Obszar zamieszkują głównie Szorowie. Ludność skoncentrowana jest przede wszystkim w dolinach rzek (Kondoma, Mras-Su i in.) i wzdłuż linii kolejowych. Największe miejscowości to: Tasztagoł, Mieżdurieczensk, Temirtau i Mundybasz[3].

Dużą część regionu zajmuje Szoriański Park Narodowy[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Кимеев В. М., Копытов А. И., Горная Шория, Кемерово: Примула, 2018, s. 600.
  2. Курпешко-Тангашева Н. Н., Апонькин Ф. Я., Шорско-русский и русско-шорский словарь, Кемерово: Кемеровское книжное издательство, 1995, s. 149.
  3. Горная Шория. Большая Советская Энциклопедия. [dostęp 2012-06-14]. (ros.).
  4. Шорский Национальный Парк – Нац. парк Шорский [online] [dostęp 2021-07-23] (ros.).