Przejdź do zawartości

Gąsownica czarnoziarnista

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gąsownica czarnoziarnista
Ilustracja
Gąsownica czarnoziarnista (u góry) i białokrowiak trójbarwny (na dole)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

gąskowate

Rodzaj

gąsownica

Gatunek

gąsownica czarnoziarnista

Nazwa systematyczna
Porpoloma elytroides (Scop.) Singer
Beihefte zur Sydowia 7: 19 (1973)

Gąsownica czarnoziarnista (Porpoloma elytroides (Scop.) Singer) – gatunek grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Porpoloma, Tricholomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1772 roku Giovanni Antonio Scopoli nadając mu nazwę Agaricus elytroides. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Rolf Singer w1973 r.[1]

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[2]

Synonimy[3]:

  • Agaricus elytroides Scop 1772
  • Gyrophila elytroides (Scop.) Quél. 1886
  • Tricholoma elytroides (Scop.) P. Karst. 1879

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie gąsownicy czarnoziarnistej tylko w niektórych krajach Europy[4]. Władysław Wojewoda w zestawieniu wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski przytacza tylko jedno stanowisko (Tatrzański Park Narodowy 1956) z uwagą, że rozprzestrzenienie i stopień zagrożenia tego gatunku w Polsce nie są znane. W Europie występuje rzadko, na rozproszonych stanowiskach. Znajduje się na czerwonych listach gatunków zagrożonych w Szwajcarii, Niemczech, Danii, Wielkiej Brytanii, Norwegii, Szwecji[2].

Występuje na dawnych, żyznych, nieużytkowanych łąkach, głównie na terenach górskich, aż do strefy subalpejskiej, ale także na nizinach[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-07-17].
  2. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2021-07-17].
  4. DiscoverLife [online] [dostęp 2021-07-17].