Przejdź do zawartości

Gęś tybetańska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Nepo (dyskusja | edycje) o 16:23, 27 cze 2008. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{nazwa łacińska}}}[1]
{{{zoolog}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|]]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gęś tybetańska (Anser indicus) - duża gęś (wielkości gęsi zbożowej) zamieszkująca Azję Środkową. Tereny lęgowe położone są na Wyżynie Tybetańskiej. Zimuje w Indiach. W czasie wędrówek przelatuje nad Himalajami na wysokości ponad 10 000m. W Europie trzymana w ogrodach. Dzika populacja żyje w Niemczech. W Polsce sporadycznie, o nie jasnym pochodzeniu, w stadach innych gęsi.

Cechy gatunku
W upierzeniu brak dymorfizmu płciowego. Ogólna barwa jasna, brązowo-szara. Głowa biała z dwoma ciemnymi pasami na potylicy. Po obu stronach szyi podłużne białe pręgi. Nogi i dziób pomarańczowożółte.
Wymiary średnie
dł. ciała 70-80 cm
rozpiętość skrzydeł ok 150 cm
Biotop
tereny trawiaste i wilgotne
  1. {{{nazwa łacińska}}}, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).